هفدهمین جلسه پالتالکی ماهانه جمع قدم اول با موضوع نیاز های جنبش کارگری قسمت اول ” شناسایی شرایط فعلی طرفین نبرد طبقاتی ” در تاریخ ۲۴ فوریه ۲۰۱۹ برگزار گردید که فایل صوتی جلسه فوق در یوتیوب تقدیم رفقا می گردد. این جلسات ادامه خواهند داشت و در آخرین یکشنبه هر ماه ساعت ۲ بعد از ظهر به وقت امریکای شمالی و ساعت ۸ شب به وقت اروپای مرکزی و ساعت ۱۰ و نیم شب به وقت ایران ( هر ماه ) یک جلسه برگزار خواهد شد.

پیشنهاد:
تداوم کنفرانس استکهلم ضرورت حیاتی دارد!!!

با سلام و خسته نباشید صمیمانه به رفقای برگزار کننده کنفرانس ( کنفرانس استکهلم ) با عنوان ” یک آلترناتیو سوسیالیستی ضروری و ممکن است ” و هم چنین به کلیه علاقمندان و رفقای مدعو که دل در گرو صلح ، آزادی و عدالت اجتماعی دارند و مسئولانه در کنفرانس شرکت کردند .
همان گونه که قبل از برگزاری کنفرانس جمع قدم اول طی بیانیه ای از برگزاری کنفرانس ، دفاع و حمایت کرده بود اکنون نیز با خاتمه ان که با وجود تمام مشکلات از جمله فاصله و دوری راه و احتمالا” مشکلات مالی، موفقیت نسبتا” خوبی که به دست آورده قدردانی و تشکر میکنیم. به اعتقاد ما این کنفرانس توانست در ایجاد فضای مناسب برای گفتگو در مورد این که چرا نتوانستیم و چگونه میتوانیم، که البته بخش دوم ( چگونه می توانیم) در گرو درک بخش اول است گام های ابتدایی ولی مثبت را برداشته و یخ بی اعتمادی و یاس موجود را بشکند. نشان داد امید به این که سازمانهای چپ انقلابی میتوانند گرد هم آیند به ضرورت کار مشترک در مواضع مشترک ، بحث و تبادل نظر در مورد تفاوت نظر اهتمام ورزند ، فقط یک رویا نیست ، اتفاق افتاد. به همین مناسبت جمع قدم اول ، ضمن آگاهی به تمام مشکلات موجود و قدر دانی ، تقاضای بر گزاری مجدد و بیشتر این گونه کنفرانس ها را دارد.
جمع قدم اول حتما و به سهم خود سعی در غنی کردن کنفرانس های بعدی خواهد کرد و به همین منظور پیشنهاد موضوعات زیر را در صورت تصویب هیات اجرایی برای کنفرانس های آینده ارایه می دهد.
یکم) امکانات لازم برای تحقق آلترناتیو سوسیالیستی (سازمان ، حزب ،چگونگی رهبری و … )
دوم) شرایط اجتماعی لازم برای تحقق آلترناتیو سوسیالیستی( آیا تنها فلاکت اقتصادی یا پوسیدگی رژیم منجر به انقلاب میشود؟ )
سوم) در شرایط موجود و در نبود حزب انقلابی طبقه کارگر که امکان و یا پتانسیل رهبری سراسری داشته باشد وظیفه عاجل ما چیست؟

پیش بسوی فدراسیون سراسری کارگران
پیش بسوی همبستگی طبقاتی
پیش بسوی آلترناتیو سوسیالیستی

جمع قدم اول ( تدارک حزب انقلابی طبقه کارگر)
۱۴ اکتبر ۲۰۱۸

nashriye shomare 14zamime

تدارک حزب انقلابی شماره ۱۴

نظام سرمایه داری بر اثر رشد بحرانهای ساختاری خود به بن بست بی باز گشت رسیده است، اکنون یک بار دیگر به دو اردوی عمده جهانی تقسیم شده برای نجات از بحران فوق نیاز به تقسیم جهان با شکل متفاوت از قبلی ها دارد.
طبقه کارگر بر اثر صد سال سرکوب همه جانبه و نا توانی انقلابیون در یافتن راه حل جدید متشکل شدن و مقابله با سرکوبهای سیستماتیک، سازمان یافتگی خود را در کسوت طبقه ای برای خود از دست داده است .
موش کور بی وقفه مشغول نقب زدن است .
سرمایه و خط تولید به عکس سده های قبل که از غارت آسیا، افریقا و امریکا انباشت اولیه را کسب کرده و در غرب متمرکز شده بود اکنون از غرب به آسیا در حال انتقال است .
نبرد دائما” جاری طبقاتی بی وقفه تمامی پارامتر های گفته شده و دخیل در زندگی بشری را تحت تاثیر قرار می دهد. اما به خاطر نبود هژمونی طبقه کارگر سازمان یافته بر زندگی اجتماعی بشریت به شکل آلترناتیو طبقاتی-انقلابی در مقابل ستم سرمایه داری انواع نیروهای ارتجاعی از ناسیونالیست های ملی گرفته تا ناسیونالیسم عربی و مذهبی در قالب امت اسلامی تا بنیاد گرایی و انواع تروریسم امکان عرض اندام یافته و پرچم دار دروغین مبارزه در میدان نبرد شده اند.
در چنین شرایطی بلوکی از سرمایه داری جهانی برای جلو گیری از انتقال سرمایه ، خط تولید از غرب به شرق و به دنبال ان انتقال قدرت اقتصادی ، نظامی و سیاسی و چپاول و غارت بیشتر، جنگ های موجود در خاور میانه را افزایش داده و منطقه را به مرکز تنش و جنگ های مداوم مستقیم و نیابتی تبدیل کرده است و در این جهت از تمامی بازیگران و ظرفیت های تنش زا در منطقه بخصوص از حکومت ها و نیروهای ناسیونالیستی و ارتجاعی برای پیش برد مقاصد خود با بهانه های مختلف از جمله مورد سو استفاده قرار دادن حقوق بر حق ملت ها برای حق تعیین سر نوشت پیش می برد. در چنین شرایط است که با سو استفاده از مطالبه به حق مردم اقلیم کردستان عراق توسط عوامل عشریه ای ، بورژوازی ناپیگیر و ناسیونالیسم ،که بخشی ازآن دائما” همراه جمهوری اسلامی بوده و بخش دیگر ان در خدمت اردوغان و عربستان بوده و علیه کانتون های کوبانی و … فعالیت می کرده ملت کرد را در مقابل عمل انجام شده گذاشته و جنگ را به انها تحمیل می کند.
ما اعلام می کنیم ضمن اینکه حق تعیین سرنوشت ، حق اجتناب ناپذیر تمامی ملتها و خلق های منطقه و جهان و ملت کرد است ، در همین حال اعلام می داریم چنین حقی با رهبری عشریه ای، نیروهای ارتجاعی و ناسیونالیستی و بورژوازی نا پیگیر هرگز ممکن نخواهد شد نباید اجازه داد با فریبکاری این نیروها مردم کردستان گوشت دم توپ طرح جدید تقسیم جهان توسط سرمایه داری شود. برای کسب حق تعیین سرنوشت برای همه ای ملت ها بخصوص مردم کردستان تنها یک الترناتیو خواهد بود ، اینکه طبقه کارگر در کشور ها و منطقه به چنان سازمان یافتگی دست پیدا کند که سرمایه داری در هر قالبی از ترس قدرت طبقاتی کارگران مجبور به رعایت حقوق ملت ها شود. در سایه چنین پشتیبانی مردم کردستان بی دغدغه به حق تعیین سرنوشت خود دست خواهند یافت. بنا براین وظیفه عاجل کارگران و زحمتکشان و حتی فعالین و مبارزان صادق و انقلابی ملت های مختلف ولو برای رسیدن به حق تعیین سرنوشت خود موظف و مجبورند اول در جهت دست یابی به همبستگی طبقاتی کارگران تلاش و کمک و هم پیمانی کنند. تجربیات تاریخی را نباید فراموش کنیم اگر حکومت کارگری در شوروی نبود هرگز فنلاند به استقلال دست نمی یافت ، باید از خود بپرسیم اکنون کدام قدرت در مقابل دولت های جنایت کار سرمایه داری منطقه نقش حکومت کارگری شوروی را که در استقلال فنلاند بازی کرد برای اقلیم کردستان بازی خواهد کرد آیا چنین حکومت انقلابی وجود دارد؟ اگر وجود دارد چرا فلسطین ، کردستان ترکیه ، کردستان ایران و کردستان عراق و … بیش از ۸۰ سال است مبارزه می کنند ولی به استقلال دست نیافته اند ؟
ما اعلام می داریم با هر گونه جنگ افروزی ، جنگ علیه مطالبات ملت کرد و با تمامی جناح های جنگ طلب جهانی ، منطقه ای و داخلی مخالف هستیم و در این راستا به اعتراضات روز جمعه ۲۷ اکتبر که از ساعت ۴ تا ۶ بعد از ظهر در تورنتو چهار راه یانگ دانداس برگزار میشود، شرکت خواهیم کرد، و فریاد خواهیم کرد
” جنایت کاران، از کردستان عراق خارج شوید”
در این راستا از تمامی کارگران ، زحمتکشان می خواهیم در این اعتراض شرکت کنند و در هر نقطه ای از جهان می توانند اعتراضاتی را سازماندهی نمایند.

حق تعیین سرنوشت ، حق انکار ناپذیر تمامی ملتها و خلق هاست.
سرنگون باد جمهوری اسلامی
سرنگون باد سرمایه داری
زنده باد سوسیالیسم
کمیته حمایت از آرمانهای شاهرخ زمانی
۲۵ اکتبر ۲۰۱۷

علی مبارکی _نماینده سابق سندیکای پروژه ای آبادان وحومه

رژیم جنایتکار وغارتگر جمهوری اسلامی ایران نزدیک به چهل سال پیش مزورانه با فریبکاری ، وعده و وعیدهای تو خالی ، شعارهای بی پایه و اساس از قدرت طبقه کارگر ایران سوء استفاد کرده و به قدرت رسید. البته در طول تاریخ این اولین سوء استفاده سرمایه داری از کارگران نبوده و نیست و تا موقعی که آگاهی و تشکل طبقاتی راهنمای این قدرت نباشد ،همچنان ادامه دارد !اما برای طبقه کارگر ایران خاطره تلخ این سالها یک تجربه عینی از آموزشهای بزرگانی همچون کارل مارکس ،فردریش انگلس و… میباشد که ما آنان را نادیده گرفته بودیم .شباهت ها را ببنید،
“و وقتى چند روز بعد دولت موقت قول و قرارهایش را به فراموشى سپرد و بنظر میرسید که پرولتاریا را مدّ نظر ندارد، جمعیتى متشکل از ٢٠ هزار کارگر در مقابل ساختمان شهردارى با این فریاد تظاهرات کردند: کار را سازمان بدهید! یک وزارتخانه مخصوص کار ایجاد کنید! با اکراه و در پى بحث و جدلى طولانى، دولت موقت یک کمیسیون ویژه دائمى تعیین کرد که وظیفه‌اش یافتن راه حلهایى براى بهبود وضع طبقات زحمتکش بود! این کمیسیون متشکل از نمایندگان سازمانهاى محلى اصناف متخصص پاریس بود ریاستش را لوئى بلان و آلبر به عهده داشتند. قصر لوکزامبورگ بعنوان محل جلسات کمیسیون تعیین شد. به این ترتیب نمایندگان طبقه کارگر از مقر دولت موقت به جایى دیگر تبعید شدند و بخش بورژوایى‌اش قدرت واقعى دولتى و زمام امور ادارى را بطور اختصاصى در دست گرفت؛ و در کنار وزارت مالیه، تجارت و خدمات عمومى، در کنار بانک‌ و بورس، کنیسه‌اى سوسیالیستى بر پا شد که خاخام‌هایش لوئى بلان و آلبر، موظف بودند ارض موعود را کشف کنند، عهد جدید را موعظه کنند، و براى پرولتاریاى پاریس کار بیابند. بر خلاف همه قدرتهاى دنیوى دیگر، آنها نه بودجه‌اى در اختیارشان بود و نه قدرت اجرائیه‌اى. قرار بود ستونهاى جامعه بورژوایى را با کوبیدن کله‌هایشان به آنها در هم بشکنند. در حالى که اینها در لوکزامبورگ سرگرم جستجوى اکسیر اعظم بودند، آنها در ساختمان شهردارى مسکوکات رایج را ضرب میکردند”(کارل مارکس مبارزات طبقاتى در فرانسه).
رژیم پلید ایران نیز از فردای قدرت گرفتنش سراغ تشکلهای نوپای کارگران رفت وسرکوب را ازاولین تظاهرات بزرگ وسراسری اول مه سال ۱۳۵۸ روز جهانی کارگران در آبادان و تهران آغاز نمود، سپس با آگاهی کامل حسین کمالی ،علیرضا محجوب، علی ربیعی وسهیلا جلودارزاده را مامور مصادره خانه کارگر نمود و بعد از بدست گرفتن خانه کارگر از کارگران آگاه وانقلابی ، شوراهای اسلامی کار را در تقابل با شورای انقلابی کارکنان نفت در پالایشگاه ها وبعد در صنایع کلیدی سریعا ایجاد وگسترش داد.
هجوم مغول وار به دانشگاها و کشتار بیرحمانه دانشجویان بنام انقلاب فرهنگی به سردمداری عبدالکریم سروش – محمد جواد باهنر با هدف جلوگیری از رشد وآگاهی دانشجویان و متلاشی نمودن تشکلات دانشجویی چپ و برابری خواه با هدف اسلامی و منفعل نمودن دانشگاها ،آغاز نمود ،بطوریکه بعد از یکسال از بقدرت رسیدن رژیم دانشگاها تعطیل شد( متاسفانه آمار دقیقی از جانباختگان دانشجویی آنزمان بعلت گسترده گی تهاجم در دست نیست ).
سرکوب وحشیانه و کشتار بیرحمانه خلق عرب در خوزستان و خلق کرد در کردستان و … نشان از این داشت که رژیم جدید در ددمنشی و تجاوز گری نه تنها از رژیم سلطنتی دست کمی ندارد بلکه بنوعی فاشیستی تر نیز عمل میکند.
در جنگ ارتجاعی دو حکومت خون ریز ایران و عراق بنظر من، پیروز میدان حکومت اسلامی ایران بود، که توانست به کمک متحدان خود در کشورهای سرمایه داری به اهداف غارت گرانه خود ومتحدانش دستیابد .(در حالیکه حکومت فاشیستی بعث عراق مانند حکومت غارتگر محمد رضا پهلوی قربانی برنامه ریزی های دراز مدت سرمایه داران جهانی شد)سرکوب وحشیانه تشکلات سیاسی وانقلابی آنزمان اولین دستاورد بزرگ برای حاکمیت جهت به سکوت کشانیدن جامعه و مردم معترض ایران بود، جغد شوم دستگیری ،ترور ،زندان ،شکنجه های وحشیانه ،تجاوز به زندانیان و اعدامهای دسته جمعی بالای سر تمامی کارگران و زحمتکشان ،معلمان ،دانشجویان ،زنان و هر معترض به این و حشی گری و آزادی کشی و بی عدالتی در پرواز بود ،نفس ها در سینه باید حبس میشد ،رسانه های منتقد و افشا گر باید از صحنه سیاست ایران محو و بی خبری حاکم میشد زیرا غارتگری شروع شده بود و هیچکس و هیچ جریانی نمیباید مزاحم آن میشد .حتی اگر از فرزندان مسئولین و موسسین حکومت بوده باشد. اینکار در سال ۱۳۶۰ بشکل وحشیانه ای با شدت بیشتری ادامه یافت، بطوریکه حتی جوانان ۱۳الی ۱۸ ساله را در بر گرفت تیر باران گروهی که یک نمونه آنرا من خودم در زندان اصفهان از دوستان شنیدم اینگونه بود که آخوند احمد جنتی جنایتکار به زندان جهت بازدید از چگونگی شکنجه و به حرف آوردن زندانیان با کابل و انواع بیرحمانه ترین ضرب و شتم، مراجعه و بازجویان مزدور به او میگویند اکثر اینها حتی از گرفتن برگه بازجویی امتناع میکنند! جنتی به بازجویان میگوید، به هر یکی یک برگه بازجویی به آنها بدهید هر کدام چیزی ننوشتند همین امشب اعدام کنید و همینطور نیز شد تعداد زیادی از جوانان پرشور حتی از نوشتن نام خود امتناع نموده و همان شب به قربانگاه رفتند. و این جنایات و سرکوب وحشیانه به برکات جنگ ضد مردمی امکانپذیر شد اما آنها میدانستند که در دراز مدت نمیتوانند آنرا ادامه دهند.
رژیم با وجود اینکه میدانست مردم در سخت ترین شرایط ممکن بسر میبرند و پولهای هنگفتی بابت خرید تسلیحات نظامی از کشورهای سرمایه داری (حتا از اسراییل وامریکا و قرارداد ایران کنترا) توسط دلالان اسلحه در درون باندهای رژیم از بین رفته و تمامی صندوق های پولی و ارزی کشور مورد چپاول قرارگرفته بطوری که به قول فرماندهان و کارگزاران جنگ طلب و نادان رژیم نه پولی برای خرید اسلحه مانده بود و نه نیروی تازه نفسی آماده رفتن به قتلگاه وجود داشت ، جامعه به ماهیت ارتجاعی جنگ و رژیم ضد بشری پی برده بود. با اکراه تن به پایان جنگ داد یا به گفته جلاد بزرگ قرن خمینی : کاسه زهر را سر کشید.
اما قبل از آن هنوز کارهای نکرده زیادی در دستور کار قرار داشت مسئله زندانیان سیاسی و اینکه کم کم موعد آزادی بسیاری از آنان فرا رسیده بود ، فعالین کارگری ، نویسندگان واندیشمندان آزادیخواه و برابری طلب ، و … طبق نسخه همیشگی دستور حذف بود که باید قبل از فرو کش کردن فرهنگ اسلامی جنگ در جامعه انجام میشد.
کشتار بیرحمانه زندانیان باقیمانده از سال ۱۳۶۰ در تابستان ۱۳۶۷ با قتل عام حدود ۵۰۰۰ زندانی سیاسی بی دفاع در بی خبری و سکوت مجامع بین المللی که کنترل آنها بدست سرمایه داران جهانی است ، با فتوای خمینی و زیر نظر دولت میر حسین موسوی انجام شد و رژیم به خیال واهی به رویاهای سیاه خود دست یافته بود .
اما امیال و آرزوهای شوم حکومت اسلامی تحقق نیافته بود یک حکومت مقروض به بانکها و صندوق های داخلی (مانند تامین اجتماعی و صندوق بازنشستگان ) همچنین صندوق بین المللی پول ، اینها همه باعث تورم و در نهایت یک بحران عمیق پولی و صنعتی و در نهایت یک بحران اجتماعی گردیده بود. سیاست سرکوب و فریب تنها گزینه پیش روی رژیم بود .اول با گزینه فریب بنام سازندگی شروع و در این مدت بخاطر اجرای پروژه های بدون برآورد دقیق مانند سد سازی و پروژه ای صنعتی عموما بی بازده فقط بخاطر غارت با گرفتن کمیسیونهای کلان انجام میشود (قرارداد کرنست نمونه کوچکی از آنست.) در همین دوران مصلحت حفظ رژیم با جناح به موسوم اصلاح طلب در جریان است .از طرفی جناح های مختلف رژیم که حالا حریم خود را پیدا کرده و از لباس نظامی خارج و شکل و شمایل جدید در کسوت تاجر و صاحب کارخانه در میدان کار و سرمایه ظاهر میشوند .انحصارات و سهم خواهی جناحی باعث غرغر و گاها” تیکه پرانی جناح ها به هم میشود، از طرف دیگر نیروی کار که هنوز از شوک سرکوب ها خارج نشده در تکاپوی نان و آزادی سعی میکند از موقعیت استفاده نموده و وارد یک مرحله نوین شود. زمزمه تشکلات مستقل کارگری اینجا و آنجا طی مدت زمانی کوتاه منجر به شکل گیری انجمن صنفی کارگران خباز سقز ، سندیکای شرکت واحد واتوبوس رانی تهران و حومه ، سندیکای کارگران کشت و صنعت نیشکر هفت تپه ، هیئت بازگشایی سندیکای کارگران نقاش و تزئینات ساختمانی ،انجمن کارگران فلز کار میشود.
اینجاست که رژیم با موجی از اعتراضات سازمان یافته و حق طلبانه کارگران روبرو شده و مانند هر رژیم سرمایه داری دیگر متحد و متشکل شدن کارگران را بزرگترین تهدید میداند ، در این زمان که رژیم هنوز از رسوایی برملا شدن قتل های زنجیره ای توسط عوامل مزدور خود خارج نشده و میداند که قادر به ادامه آن قتل ها نیست برنامه دیگری را در دستور کار خود قرار میدهد ،بوسیله عوامل مزدور خود در خانه کارگر جمهوری اسلامی و شوراهای اسلامی کار به تجمعات سندیکای واحد حمله نموده و رهبران آنرا مورد ضرب و شتم با چماق و چاقو قرار داده و زندانی میکنند ،در اندیمشک وضع بدتر میشود و رهبران کارگری را بازداشت نموده وبا شکنجه و تهدید آنها را وادار به استعفاء و از کار اخراج مینمایند، در سقز محمود صالحی و چند فعال کارگری دیگر را تحت غیر انسانی ترین فشارهای روحی و جسمی قرار داده و با اتهامات واهی به زندان طویل المدت محکوم میکنند. در تبریز زنده یادان شاهرخ زمانی و محمد جراحی را زندانی میکنند .مزدوران دستگاهای مختلف سرکوب و اطلاعاتی رژیم هر تشکلی که به متشکل و متحد شدن کارگران کمک کند را رصد کرده و اعضاء اصلی آنرا مانند کمیته پیگیری ایجاد تشکلهای کارگری و کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلات کارگری را دستگیر و به ترتیب و در فواصل مختلف زندانی مینمایند.
اکنون سرکوب گران تمام نیروی خود را بکار میبرند تا نیروی کار متشکل نشود پرونده سازی زندان و احکام زندان تعلیقی و تعزیری که این احکام همیشه مانند یک سایه وحشت بالای سر فعالین کارگری باشد و حتی در مواردی که مجبور به مرخصی و یا آزادی موقت آنان از زندان میشود با گرفتن وثیقه های سنگین با خیال خام مانند بستن وزنه های یک تنی به پای آنان مانع از فعالیت مجدد آنان میشوند. این دوران ، دوران شکنجه و مرگ سفید فعالین کارگری ، معلمان و فعالین سیاسی توسط رژیم غارت گران اسلامی در ایران است .
شکنجه سفید تعطیلی بندهای سیاسی زندان ها میباشد که از این طریق فعالین کارگری و سیاسی همیشه در معرض تهاجم بعضی عوامل رژیم یا زندانیان نا آگاه شارژ شده توسط زندانبانان قرار داشته باشند ، از آنطرف فعالین کارگری و سیاسی در خارج از زندان اکثرا” دارای احکام زندان میباشند که بنا به مقتضیات رژیم دوباره بدون دادگاه و محکمه به زندان بازگردانده میشوند نمونه بهنام ابراهیم زاده ، رضا شهابی ،اسماعیل عبدی ، محمود بهشتی و …
مرگ سفید قرار دادن زندانیان در شرایطی که زندانیان سیاسی و کارگری را بسوی مرگ سوق میدهند در حالیکه ظاهرا” قاتلی در کار نیست ! مرگ اکبر محمدی ، هدی صابر ،هاله سحابی (هر سه از فعالین موسوم به ملی مذهبی) و افشین اسانلو (برادر منصور اسانلو ) مرگ ناباورانه شاهرخ زمانی و اخیرا محمد جراحی دو تن از شجاع ترین و مظلوم ترین فعالین صادق جنبش کارگری ایران میباشد.
اکنون رژیم فکر میکند که با خیالی آسوده میتواند به این وضعیت همچنان به کشتار و سرکوب ادامه دهد در حالیکه این فقط رویاهای سیاه دزدان و چپاولگران حاکم بر ایران میباشد.
با وجودیکه اکنون نیز جان رضا شهابی و چند زندانی دیگر مانند محمد نظری و سهیل عربی در خطر است ، ولی فعالین کارگری ،سندیکای واحد ، سندیکای هفت تپه و کانون صنفی معلمان …. در داخل ایران و در خارج از ایران (اروپا ،کانادا ، امریکا ،آسیا و استرالیا) تقریبا” اکثر قریب به اتفاق فعالین کارگری ،احزاب و سازمانهای سیاسی ایرانی با جلب همبستگی بین المللی از نهادهای کارگری دنیا وبا زیر فشار قراردادن سازمانها و نهاد های سرمایه ساخته آی مانند سازمان جهانی کار، عفو بین الملل و امنستی اینترنشنال جهت فشار بر رژیم ضد کارگری ایران برای آزادی و برآورده شدن خواست زندانیان و جلو گیری از شکنجه های سفید درون زندانهای ایران تلاش میکنند.
آری به درستی مرگ شاهرخ زمانی و محمد جراحی ضایع بزرگی برای جنبش کارگری میباشد ،ما آنرا فراموش نخواهیم کرد و در پرونده قطور جنایات رژیم برای روز سرنوشت قرار خواهیم داد ، رژیم اسلامی تلاش میکند که بقیه مبارزان و پیشروان جامعه را از این طریق از سر راه خود بردارد اما این خیالی موهوم و رویای سیاهی بیش نیست .
تمامی جنایت کاران و غارت گران ثروت عظیم جامعه ایران میدانند که صاحبان اصلی آن ثروت اکنون در فقر و سیه روزی مجبور به فروش اعضاء بدن خود و حتی کودکان خود میباشند یا زنان شرافتمندی که از فرط فقر و درماندگی به تن فروشی روی آورده اند ! روزی آنان را مانند تمامی جنایت کاران تاریخ پای میز محاکمه خواهند کشاند و آنان تاوان تمامی این ظلم و جنایت را خواهند پرداخت. خوشبختانه امثال شاهرخ زمانی و محمد جراحی در صفوف کارگران ،زحمتکشان و مزد بگیران جامعه فراوان است، حتی در میان طیف وسیعی از نظامیان این همبستگی با تشکلات کارگران ومزد بگیران وجود دارد که در موقع مقتضی ابزار سرکوب رژیم را از کار خواهند انداخت.
آنان به درستی یافته اند با آگاهی از اصول مبارزه طبقاتی تنها راه رسیدن به برابری و آزادی ایجاد تشکلات مستقل و مراقبت از آلوده نشدن این تشکلات به سم وابستگی و بی صداقتی است ،باید تلاش کرد که زنجیره ای محکم از همبستگی طبقاتی بین اقشار مختلف جامعه به وجود آورد، تنها در آن صورت است که رژیم وحشی حاکم بر ایران با تمامی تهدید های تو خالیش تسلیم خواهد شد .
این راه شاهرخ زمانی و محمد جراحی و فعالین روبه ازدیاد جنبش کارگری میباشد.
یاد تمامی جانباخته گان برای آزادی و برابری گرامی باد .
یاد محمد جراحی گرامی باد.
به امید آزادی و سلامتی فعالین کارگری دربند
به امید پیروزی کارگران و زحمتکشان بر رژیم غارتگر سرمایه داری حاکم بر ایران

مصاحبه با رفیق محمد جراحی یک

مصاحبه با رفیق محمد جراحی دو

پوستر شماره ۱ در جهت افشای نقشه فریب کارانه مشترک سرمایه داری داخلی و سرمایه داری جهانی که علیه ملت کرد و خلق های منطقه پیش می برند.

پوستر شماره ۲در جهت افشای نقشه فریب کارانه مشترک سرمایه داری داخلی و سرمایه داری جهانی که علیه ملت کرد و خلق های منطقه پیش می برند.

پوستر شماره ۳ در جهت افشای نقشه فریب کارانه مشترک سرمایه داری داخلی و سرمایه داری جهانی که علیه ملت کرد و خلق های منطقه پیش می برند.

 

باز تکثیر از : کمیته حمایت از آرمانهای شاهرخ زمانی

پی دی اف کتاب ضد کارگری مشترک حسن روحانی و تیم جنایت کارش

 

خواندن این کتاب برای افشای افکار ضد کارگری حکومت اسلامی و دولت حسن روحانی به عنوان مدرک مستند افشای آنها و رساندن آگاهی لازم به زحمتکشان برای فعالین و کارگران انقلابی ضرورت دارد ، برای همین تلاش کردیم پی دی اف کتاب فوق را تهیه کنیم تا نیروهای انقلابی مجبور نشوند پولی برای خرید آن بپردازند که جسن روحانی و تیم جنایت کارش سودی ببرند.لازم است رفقا لینک پی دی اف کتاب فوق را در اختیار همه رفقا قرار بدهند.

باز تکثیر از : کمیته حمایت از آرمانهای شاهرخ زمانی

بررسی تحلیلی مهمترین اخبار دو هفته پیش تا اجلاس سازمان ملل
نود درصد این خبرها برگرفته از اخبار شامگاهی صدای آمریکاست
بنظر ما تبلیغات جنگی دولت ترامپ وارد مرحلۀ عملیات جنگی می‌شود.
اخبار جهانی
بانک جهانی هفتۀ پیش ۱۳٫۰۹٫۲۰۱۷ برابر با ۲۲ شهریور ۱۳۹۶ گفت که رشد اقتصادی چین در سال
گذشته بیش از پیش‌بینی ها بود.
دو روز قبل از این خبر نیز از درگیری های نظامی چین و هند در مرز بوتان خبر دادند و به دنبالش پرزیدنت ترامپ نیز بطور رسمی مقامات هند را برای سرمایه‌گذاری در افغانستان دعوت کرد.
آمریکا ۲۰۰ تریلیون دلار یعنی ۲۰۰ هزار میلیارد دلار بدهی دارد و اعتبار دلار این ابرقدرت جهان عمدتا با تکیه به قلدری نظامی اش پابرجا مانده و نه با قدرت تولید اقتصادی اش، و با توجه به رشد اقتصادی چین زیاد طول نمی‌کشد که برتری دلار پایان می یابد. دولت جمهوری اسلامی نیز مبلغ ۱۳۳۳ تریلیون تومان پول بی پشتوانه دارد که در مقایسه با سال ۵۷ تقریباً ۱۵۰۳برابر رشد کرده است. منبا خبر دیدگاه تی وی
پریزیدنت ترامپ گفت که سازمان ملل باشگاه گپ زدن رهبران جهان بوده که سالی یکبار به نیویورک می آمدند ولی اخیراً همانطوری که موضع گیری اش را در قبال کره شمالی دیدیم یک سازمان عملگرا شده است. آمریکا که ۲۵ درصد هزینه‌های عمومی سازمان ملل را و ۲۸ درصد هزینه‌های صلح بانی این سازمان را پرداخت می‌کرد پایان خواهد داد. پریزیدنت ترامپ گفتند که سازمان ملل باید اصلاح گردد.
کرۀ جنوبی پس از تحریم های جدید آمریکا علیه کره شمالی و پس از پرتاب موشک جدید کرۀ شمالی و حرف‌های تند رهبر کره علیه امریکا، از ترامپ خواست که آن‌ها را به سلاح های مدرنتری مجهز سازد، و یک روز بعدش بود که کرۀ جنوبی برای اولین بار چندین موشک تاو را به هوا پرتاب کرد و دیروز نیز قدردانی اش را از مانور نظامی آمریکا با بمب افکن های مدرن و همکاری با کره جنوبی اعلام کرد. دولت ترامپ اعلام کرد که وزیر دفاع مسئول مستقیم برخورد به کره شمالی می باشد.
اخبار داخل آمریکا
مجلس سنا و کنگرۀ آمریکا به اتفاق هم رئیس قوۀ مجریه یعنی شخص ترامپ را بخاطر اتخاذ نکردن سیاست عادلانه بین تظاهر کنندگان نژاد پرست و مخالفین آن و طرفداری از نژاد پرستان مسئول دانستند.
ده‌ها هزار مردم معترض به نژادپرستی در آمریکا بر علیه دادگاه آمریکا بخاطر تبرعه شدن پلیسی که در اواخر دورۀ اوباما یک سیاه پوست را کشته بوده به میدان آمدند و موج اعتراضات علیه نژادپرستی در آمریکا همچنان گسترده و سنگین است. بنا به خبر دیروز نیز اخیراً این تظاهرات در دو شکل روزانه و شبانه انجام می‌گیرد بطوری که تظاهرات روزانه بشکل مسالمت آمیز و تظاهرات شبانه با حمله و سنگ پراکنی و ضرب و شتم و زدن پلیس و شکستن شیشه‌های فروشگاه های بزرگ انجام می‌گیرد، و دیشب ۸۰ مورد بازداشتی در برداشت.
ده‌ها هزار نفر از مسلمانان هند و بنگلادش و پاکستان با تظاهرات سازمانیافته ای خشونت و جنایات دولت برمه را که ۴۳۰ هزار مردم مسلمان به ویژه زنان و کودکان را بیچاره و آواره کرده محکوم کردند و دربارۀ سکوت خانم آنسان سو چی نیز خشم و بیانات تندی نشان دادند. امروز اخبار نشان می‌داد که مردان جوان در کمپ های بنگلادش بخاطر نبود فضای کافی و چادرهای مناسب، خودشان دست به کار شده‌اند و با بریدن درختان جنگل ها مشغول ساختن آلونکهایی برای خانواده‌هایشان می باشند.
اخبار مربوط به ابرقدرت آمریکا و منطقۀ خاورمیانه
ترکیه موشک های اس ۴۰۰ را که از موشک های استراتژیک روسیه می‌باشد خریده است.
رئیس کمیتۀ بین الملل گفت که ورود ترکیه به اتحادیۀ اروپا در آیندۀ نزدیک منتفی است.
ترکیه رفراندم کردستان و آقای بارزانی را با قاطعیت و خشم محسوسی محکوم کرد.
دولت ترامپ برخلاف روزهای گذشته که در وحلۀ نخست از رفراندم کردستان حمایت می‌کرد و سپس قدری عقب نشسته و موزیانه رفتار کردند و درواقع با پیام پریزیدنت ترامپ از آقای بارزانی خواسته بودند که رفراندوم را عقب بیاندازند، اما دیروز با یک عقب نشینی حیرت آوری شنیدیم که ترامپ می‌گوید ما از رفراندم کردستان به‌هیچوجه حمایت نمی‌کنیم! به دنبال همین نظر نهایی دولت آمریکا نیز، آقای بارزانی با همان محکمی و قاطعیت گفتند که ما نظر آمریکا را قبول نداریم و رفراندم را برگزار خواهیم کرد.
اخبار آمریکا و جمهوری اسلامی
ارتش آمریکا برای روبرو شدن قوی‌تر با ایران آماده است. عملیات سایبری می شوند. پریزیدنت ترامپ به فرماندهان ناو هواپیمابر حکم «آتش به اختیار» دادند.
خود ترامپ و نماینده اش در سازمان ملل با لحن بسیار عامرانه ای تأکید کردند که اولاً تحریمهای شدیدتری در راه است و در ثانی آمریکا نخواهد گذارد که رژیم ایران در سوریه و عراق و کل منطقه به دخالت های تروریستی اش ادامه دهد.
دولت های ۵ بعلاوۀ ۱ البته منهای آمریکا در ماه گذشته سه بار با تأکید محسوسی تعهدات اتمی رژیم ایران «برجام» را تأیید کردند و سرانجام آمریکا نیز با توجه به هارت و پورت قلدرمنشانه و پی در پی ترامپ دیروز ۱۵٫۰۹٫۲۰۱۷ به بقیه پیوست.
برجام مقدمه‌ای دارد دال بر اینکه رژیم ایران به‌هیچوجه نباید در منطقه به عملیات تروریستی کمک کند اما ازآنجایی که همچنان به این کارش ادامه می‌دهد لذا به تعبیر آقای ترامپ به روح برجام عمل نمی کند. دولت ترامپ در ۱۵ اکتبر برابر با ۲۳ مهر تبعیت ایران از برجام را رد یا تأیید خواهد کرد. فعالیت‌های موشکی مربوط به شهاب ۳ که ۱۷ متر طول دارند و ۲۵۰۰ کیلومتر بُرد دارند از موارد مهم مورد نظر آمریکاست. دسترسی به سایت‌های نظامی همینطور است اما رژیم ایران ممنوع کرده است.
پریزیدنت ترامپ گفتند که بعد از این دیگر رژیم ایران نه تنها باید تمامی زندانیان های آمریکایی و گروگان های دیگر را آزاد کند بلکه برای خانواده‌هایشان باید غرامت بپردازد.
مهمترین اخبار داخل ایران
علی خامنه ای در ماه گذشته خطاب به فرماندهان بسیج فرمان «آتش به اختیار» داده بود. هفتۀ گذشته نیز در جمع طلّابی که به بارگاهش پذیرفته شده بودند گفت. «ما جامعۀ اسلامی نداریم، دولت اسلامی هم نداریم، و آن چند مرحله‌ای که مطرح کرده بودیم در دولت اسلامی اش هنوز مانده ایم». منبع خبر آپوزیت ۱۹۹٫
در فیس بوک فیلم خیلی کوتاهی نشان می داد که مردم و جوانان محل به داخل خانۀ امام جمعۀ بروجرد نمایندۀ ولی فقیه در بروجرد ریخته اند و با خشم بسیار محسوسی از سر و رویش می‌زنند و تمام وسایل خانه را بهم می ریزند و حاج آقا را بخاطر دزدی و رشوه خواری و اختلاس هایش که مردم را بیچاره کرده به باد حمله گرفته و افشا می کنند. https://www.facebook.com/thunder.heart.33/videos/10213861749714275/
محمود صالحی در مصاحبه با تلویزیون رو در رو برای اولین بار آنهم با لحن محکمی گفت «طبقه کارگر باید قدرت سیاسی را کسب بکند».
—————————————————————————————–

اکنون ببینیم از این دنیای خرتوخر چه می‌فهمیم

بنظر ما علت اصلی به روی کار آمدن ترامپ، افزایش تعداد نظامیان آمریکا در کابینه، افزایش بودجه نظامی آمریکا و ناتو، میلیتاریزه شدن جهان در منطقۀ جنوب شرق آسیا و خاورمیانه، و دروغ‌های پی در پی ترامپ و شکست های پیاپی اش همگی از انتقال سرمایه و خط تولید به شرق آسیا به ویژه همین پیشی گرفتن رشد اقتصادی چین سرچشمه می‌گیرد. آمریکا بعد از یک قرن نفوذ سیاسی به رقبای امپریالیستش اکنون دیگر بخاطر یک چنین شرایط سنگین و یک تضاد آشتی ناپذیری که با رشد اقتصادی روز افزون چین در برابر نزول قدرت اقتصادی خود و همپیمانانش دچار بحران درونی و بیرونی شده است، بشدت مستأصل و درمانده و بی‌ قرار و روانی شده و ناچاراً با تکیه به قدرت نظامی و گرایش فاشیستی جلو می آید.
بقول یک مثل آذری، اگر به ترامپ چاقو بزنند خونش در نمیاد. در واقع از آنجایی که ترامپ نمی‌تواند نظراتش را به همفکران و همپیمانانش تحمیل بکند در این دو هفته با چهره ای رنگ باخته و اخم هایی در هم کشیده و بشدت عصبی بنظر می رسد. اتفاقاً فقیه خودمان علی خامنه ای نیز همینطور هستند. اگرچه فقیه زمان در برابر انتقادات دانشجویان خط امام در بارگاهش در ماه های گذشته و اگرچه به فاصلۀ یکماه نیز در برابر انتقادات بسیجی های نسل جوان در بارگاهش، خود را قوی نشان می داد اما در هفتۀ گذشته به دلیل .یک سر و گردن تشدید مبارزات جامعه و به دلیل انتقادات آخوند جوانی در بارگاه خودش قیافۀ ترشیده ای مثل ترامپ داشت که می‌گفت شما حرف‌های خوبی می‌زنید اما اصلا درس‌های خوبی نخوانده اید.
آمریکا که پرچمدار مبارزه با جهان دو قطبی بوده و گلوبالیزاسیون و بازار آزاد را سرعت بخشیده بود بهتر از همه می‌داند که قدرت اقتصادی، پایۀ اصلی انباشت سود و شاه‌ کلید نظام سرمایه است، و از همین رو با حرکت سرمایه و خط تولید به سوی شرق آسیا، خوب می‌داند که دیگر ممکن نیست که بتواند در رقابت با بزرگترین حریفش یعنی چین و سایر کشورهای منطقه مثل هند و اندونزی و مالزی و غیره از طریق نیروی کار ارزان به انباشت سود بیشتر برسد. این نکته را نیز آمریکا خوب می داند که ابر قدرت روسیه اکنون دیگر به چین چسبیده، و دو ستون اصلی قطب اقتصادی نظامی نوینی را با نام «بلوک اقتصادی شانگهای» پایه ریزی کرده‌اند که هند نیز جزو آن است و بزودی قدرت‌های اقتصادی و اتمی فرانسه و آلمان و ژاپن نیز به این مجموعۀ نوین می پیوندند و انگلیس نیز پیشاپیش رسما تقاضای عضویت در بانک اقتصادی شانگهای را کرده، و لذا می‌داند که همگی بطور جدی یکه تازی آمریکا را به چالش می گیرند.
بنظر ما فعالین طبقه کارگر باید روی این سری نکات مهم تأمل کنند که برای آمریکا بسیار حیاتی است که هرچه سریعتر با تکیه به اهرم نظامی اش که گردانندۀ ۱۵۰ هزار نیروی پیاده و چندین ناو اتمی و ۸۰۰ پایگاه نظامی در سراسر جهان می باشد آنهم با توجه به اینکه کل پایگاه های نظامی هر سه قدرت اتمی (روسیه و انگلیس و فرانسه) روی هم از ۳۰ مورد تجاوز نمی کند مقابله کند. بنابراین برای آمریکا این چند محور ضروری است.
اولاً با مانورهای نظامی و میلیتاریستی اش سعی می کند از نظر روانی هرگونه فزون خواهی رقبا را همواره در نطفه خفه کند. دوماً به بهانۀ مقابله با قلدری نظامی کره شمالی و دخالت نظامی ایران در واقع می‌خواهد که بر علیه چین و روسیه هرچه سریعتر و گسترده‌تر با میلیتاریزه کردن مناطق جهان و فروش سلاح های مدرنتر و بیشتری به انباشت سود بیشتری برسد. ثالثا آرایش نظامی موجود در دو منطقۀ خاورمیانه و شرق آسیا را ظاهراً به بهانۀ آن دو، اما در حقیقت علیه چین و روسیه و بنفع خود و متحدینش تجدید قوا کند. رابعا با به آشوب کشاندن مسیرهای اصلی قدرت اقتصادی و صادراتی چین موانع جدی بتراشد. خامسا در تأمین نفت و گاز منطقه نیز رقیب رشد یابنده اش چین به همراه تجاوز نظامی روسیه را با مشکلات بزرگی مواجه سازد. و بالاخره با پیشگامی اسرائیل در منطقه، برای مقابله با شورش و قیام سراسری نسل جوان و زنان ایران و احتمال یک انقلاب سازمانیافته به رهبری طبقۀ کارگر بشتابند.

اکنون برای شناخت از تضاد آشتی ناپذیر نظام سرمایه و شناخت از ماهیت بحران ساختاری و ویرانگر سرمایه، جا دارد که به چند نکتۀ اساسی در مناسبات جهان سرمایه و در سیاست‌های آمریکا نسبت به شرق آسیا و نسبت به خاورمیانه توجه کنیم تا بدینوسیله از ریشه‌های اصلی اینهمه ترس و هیجان و بی قراری و بی ثباتی و دروغ‌های حیرت آور آمریکا و رنگ باختگی ترامپ درک عمیقتر و دقیق‌تری داشته باشیم.
یک – در هفتۀ گذشته آمریکا بمحض شنیدن اختلافات مرزی دو دولت اتمی هند و چین و درگیری نظامی شان در مرز بوتان، با یک ابتکار بسیار عجولانه و حیرت آوری دست به اقدام نوینی زد بطوری که با دعوت از مقامات هند برای سرمایه‌گذاری در افغانستان و گشودن خوان نعمتی به روی آنها، درواقع ریسک کرده که همین هند اتمی پرجمعیت را که تنها همسایۀ اتمی و پرجمعیت چین است حتی به قیمت از دست دادن یار اتمی قدیمی اش پاکستان هم که شده برعلیه چین بشوراند. به عبارت دیگر آمریکا برای حل بحران عمیقش در برابر ابرقدرت چین از روی استیصال دست به اقدامات خطرناکی می زند.
دو – همچنین آمریکا و ناتو می‌دانند که این ترکیه و این عضو مهم ناتو، با توجه به شدت عصبیت از حمایت های نظامی و تسلیحاتی آمریکا از کردهای سوریه و با توجه به اصرار و حمایت اسرائیل و حمایت های غیر مستقیم آمریکا از رفراندم کردستان عراق دیگر بعنوان عضو وفاداری برای ناتو باقی نمی‌ماند و می‌بینند که از همان لحظۀ خریدن موشک های اس ۴۰۰ از روسیه، در بین این دو بلوک در نوسان قرار گرفته است.
سه – در داخل خود آمریکا نیز روند رو به رشد اعتراضات مردمی چه از جهت دفاع از قانونمداری و دمکراسی و چه کوبیدن بر بیمه ها و رفاه اجتماعی و چه از جهت مقابله با فاشیزم و نژاد پرستی که همه روی هم با به روی کار آمدن ترامپ افزایش محسوسی بخود گرفته است نشان می‌دهند که دولت آمریکا در این ۹ ماهۀ گذشته بقول معروف آچمز شده است و هرگز نتوانسته مجال و تعادل فکری یابد بلکه بطور روزافزون با دروغ‌های پیاپی خود ترامپ و با زیگزاگ ها و شکست ها و استعفاها و اخراج های پیاپی در ُدولت ترامپ مواجه شده اند.
چهار – برای بیرون آوردن رژیم ایران از کمپ روسیه و چین و پاره کردن برجام در برابر همپیمانان ۵ بعلاوۀ یک با موانع بزرگی روبرو شده است و برای شروع عملیات نظامی علیه ایران و کره شمالی و گوش مالی دادن و کشتن گربه دم حجله و برای دفاع آشکار از رفراندم آقای بارزانی می‌داند که در منطقۀ نفت و گاز خیز خاورمایانه با انواع تروریست و سهم خواهی جانورانی شبیه خودش به روی باروت ننشسته اند.
نتیجۀ نهایی نظرات ما – هر درجه تحمیل چنین شرایط و چنین شکست بسیار سخت و سنگینی به ابرقدرت بلامنازع جهان را که عمیقاً درگیر بحران درونی و مردمی خودش نیز می باشد، در لپ کلام به معنی مرگ استراتژیک آمریکا می دانیم که برای نجات خودش جنگ اتمی و نابود کنندۀ کل نظام سرمایه را به دنبال خواهد داشت. آمریکا اولاً برای خلاصی از بحران درونی‌اش در رهایی از این شکست حیاتی اش، همچنین برای هرچه به درازا کشاندن چنین شکستی در قبال چین ناچار است که به عملیات نظامی و میلیتاریستی و فروش سلاح و فاشیزم جهانی وسعت بخشد، بطوری که اگر بقیمت نابودی بشریت هم شده باشد، و حتی اگر بقیمت نابودی کل حیات و نبات و کرۀ زمین نیز شده باشد، بازهم ناچار است چنین کند.
بنظر ما رابطۀ انسان و شرایط در یکچنین وضعیت تاریخی و سرنوشتسازی ایجاب می‌کند که نه تنها طبقۀ سرمایه دار با عقل و منطق جمعی شان قدم بردارند و حتی شخص ترامپ نیز که نقش مهمی دارد بیشتر به یارانش در اتاق فکر رجوع کند بلکه از آن دقیقتر و داهیانه تر نیز کارگران انقلابی و کمونیست‌ها هستند که باید با تأمل و دقت تاریخی حرکت کنند. یکچنین بلبشوی اتمی ویرانگری که از دید ابرقدرت جهان بمعنی «پایان یک شکست» خواهد بود بسیار بهتر از «یک شکست کُشنده و بی پایان»است، و از همینجا می‌توان به معنی و مفهوم دقیق بحران ساختاری نظام سرمایه خوب پی برد، و از همین جاست که در نبرد پیروز شونده و سرنوشتساز با یکچنین نظام بحران گرفته و ویرانگری، فقط و فقط این اردوی کار جهانی است که به رهبری سازمانیافتۀ طبقۀ کارگر برخیزد و درواقع تنها نیرویی است که تاریخا قادر به نجات بشریت و طبیعت خواهد بود.

اکنون اعتصابات پرخروش و شکست ناپذیر جنبش کارگری ایران آنهم در متن اعتراضات گسترنده و سراسری تمامی سطوح مردم ایران به جایی رسیده است که حتی از نظر سیاسی باید گفت که تأکید شاهرخ زمانی به ایدۀ انقلابی«کسب قدرت سیاسی توسط طبقه کارگر»، یکبار دیگر از زبان یکی از فعالین کارگری یعنی محمود صالحی شنیده می شود، و این یعنی استعداد و آمادگی جامعۀ ایران و جنبش کارگری برای پیگیری در اهداف ضد سرمایه داری و تکمیل انقلاب ناتمام ۵۷ می باشد. پتانسیل شورش و قیام سراسری در ایران و استعداد شکل‌گیری یک انقلاب سوسیالیستی می‌تواند به طبقۀ کارگر منطقه به ویژه جنبش کارگری ترکیه و مصر و تونس شعله‌ور گردد. ما این پتانسیل شورش و قیام های آگاهانه و هدفمند را که طبقۀ کارگر بتواند در برابر فاشیزم بنحو سازمانیافته و حتی بین المللی برخیزد، در اقصی نقاط جهان به ویژه در جوامع آمریکای لاتین و اروپا و هند نیز می بینیم.
این بود نظرات شخصی من در همفکری با یک رفیق کارگر کمونیست
طبعا ما نیز در این تجزیه تحلیل مان نواقص و ضعف‌هایی داریم که با نقد و نظر شما فعالین انقلابی جنبش کارگری و کمونیست‌ها می‌توان نواقص و ناپخته هایمان را برطرف کنیم.
۱۸٫۰۹٫۲۰۱۹ ناصر احمدی

دکلمه شعر “رفیق لبخند بزن” تقدیم شده به طبقه کارگر به مناسبت دومین سال کشته شدن رفیق شاهرخ زمانی است ، دکلمه از رفیق علی پیچگاه است و شعر از رفیق امید حق وردی است تنظیم و توزیع توسط جمع قدم اول صورت گرفته است .

بیانیه ۱۴۹
کارگر زندانی زندانی سیاسی آزاد باید گردد.

بهنام ابراهیم زاده ، واله زمانی و پیمان سالمی را آزاد کنید.

سران و عوامل جمهوری اسلامی با توجه به پوسیدگی درونی حکومت اسلامی ، از دست دادن مشروعیت عمومی و با توجه به رشد و گستردگی اعتراضات کارگران و زحمتکشان و با توجه به بی اعتباری در نزد هم پالگی ها و بنیان گذاران جهانی خود ، در ک کردند که حکومت ضد انسانی و ضد کارگری شان بیش از پیش در سرازیری سقوط دچار شتاب فزاینده ای شده است.در نتیجه تلاش می کنند با استفاده از انواع جنایات قانونی و غیر قانونی هر روز بیش از قبل اقدام به سرکوب نمایند، سالهاست که نظام اسلامی هر روز بیشتر از قبل حقوق کارگران و زحمتکشان را در جهت انباشت سرمایه بیشتر، بسود سرمایه داران پایمال می کند، نبرد با جمهوری اسلامی سرمایه داری به نقطه عطف تاریخی نزدیکتر شده است و حکومت اسلامی در بحران ساختاری دست و پا می زند ، و دیگر هیچ ابزاری برنده ای برای فریب و قانع کردن توده ها ندارد ، از این بابت است که هر اعتراضی ولو کوچک پایه های اصلی نظام اسلامی را نشانه می گیرند ، در نتیجه کلیت حکومت و نهادهای مختلف ان هیچ راهی جز سرکوب گسترده نمی شناسند ، غافل از اینکه دوره کنونی در زندانها نقطه عطف میان رشد و شدت یابی مبارزه انقلابی زندانیان و به ناچار دوره عقب نشینی جمهوری اسلامی (هر چند که هنوز جان سختی می کند) خواهد بود. با توجه به چنین درماندگی و پوسیدگی درونی و متزلزل بودن پایه هایش اقدام به سرکوب زندانیان سالن ۱۲ و انتقال انها به سالن ده برای پیش برد طرح مانیتورینگ زندانیان سیاسی را با انواع خشونت سیستماتیک و سلیقه ای پیش برده است، همچنین رضا شهابی را که مدت زندانش تمام شده بود با حرکت های کاملا” غیر قانونی دوباره زندانی کرده است ، کولبران را کشته ، و معلمان مبارز را زندانی کرده است، و تعدادی از اعتراض کنندگان به سرکوب ها را از جمله بهنام ابراهیم زاده ، واله زمانی و پیمان سالمی را سه روز پیش در مقابل زندان گوهر دشت دستگیر کرده اند.
حکومت اسلامی قتل و کشتار ، اختلاس و دزدی ، نظام دروغ و خرافات ۳۸، سال است که با تحمیل دستمزد های زیر خط فقر، با خصوصی کردن مدارس، دانشکاهها و بیمارستان و بهداشت و درمان، حذف خدمات عمومی و بیمه های درمانی ، حذف یارانه ها ، تحمیل اخراج و بیکاری میلیونی ، تحمیل قرار داد های موقت و سفید امضا، تحمیل اعتیاد و فحشای گسترده ، ایجاد حاشیه نشینی، کارتون خوابی و گور خوابی ، افزایش کودکان کار و خیابان و افزایش ترک تحصیل و باز ماندن از تحصیل ، تحمیل طرح های استاد و شاگردی ، طرح های برده داری کارورزی و کار رایگان ( با بهانه دوره آزمایشی و کار آموزی)شده است ، در حین ارتکاب این همه خیانت و جنایت علیه کارگران و زحمتکشان در تمامی دوره ها بی وقفه سرکوب را دائما” بکار برده است. اکنون با اعتراضات گسترده همه ای قشر ها و لایه های اجتماعی روبرو است.
در خیابانهای ، مقابل نهاد ها و مجلس کارگران، فعالین و دانشجویان و معلمان در موسسات تولیدی و خدماتی مانند کارخانه های تولید ی مخابرات، خدمات برق ، معادن ، هپکو و دهها کارخانه دیگر در شهر های مختلف با مدافعین کولبران و در دانشگاهها اعترض دانشجویان ، و در مقابل موسسات مالی با مالباختگان که پس انداز هایشان را دزدان و اختلاس گران حکومت اسلامی در بانک ها و موسسات اعتباری و مالی غارت کردند و در زندانها با اعتصاب غذایی زندانیان سیاسی روبرو است که هیچ کدام را نمی تواند به راحتی حل کند، این همان نقطه قوت شرایط عینی برای گسترش اعتراض و مبارزه و به عقب راندن جمهوری اسلامی جنایت کار است، که برای ممکن شدن، نیازمبرم به همبستگی طبقاتی و برنامه ریزی و سازماندهی متحدانه و مشترک دارد و این وظیفه را هم اکنون تشکل های موجود مستقل کارگری ، معلمان و فعالین کارگری و دانشجویان و زنان و مردان مبارز به عهده دارند ، باید از این موقعیت طلایی برای سازمان دهی و سازمان یابی استفاده کرد.
ما ضمن محکوم کردن دستگیری بهنام ابراهیم زاده ، واله زمانی و پیمان سالمی خواهان آزادی بی قید و شرط آنها ، رضا شهابی و بقیه زندانیان سیاسی و معلمان زندانی و فعالین مدنی و اجتماعی هستیم ، و هر گونه بر خورد و سرکوب تشکل ها و فعالین کارگری ، معلمان ، دانشجویان و پرستاران و بازنشستگان ، … را به شدت محکوم می کنیم .

سرنگون باد جمهوری اسلامی سرمایه داری
زنده باد سوسیالیسم

کمیته حمایت از آرمانهای شاهرخ زمانی
۲۴/۶/۱۳۹۶

زنده باد انقلاب کارگری، درود بر شاهرخ زمانی
بی توجهی به اعتصاب غذای زندانیان سیاسی و گسترش جو پلیسی برای مقابله با مراسم های بزرگداشت رفیق شاهرخ زمانی را شدیدا” محکوم می کنیم.
در پایان اولین مراسم بزرگداشت دومین سالگرد قتل رفیق شاهرخ زمانی پلیس تعدادی از شرکت کنندگان را موقتا” باز داشت کرد.
ما هر گونه مانع تراشی و ایجاد جو اختناق و سرکوب در مقابل اعتراضات گوناگون کارگران و زحمتکشان را به شدت محکوم کرده و دستگیری ، ایجاد و گسترش جو پلیسی در مقابل اراده کارگران و انقلابیون برای برگزاری مراسم های بزرگداشت رفیق شاهرخ زمانی را نشانه ترس جمهوری اسلامی سرمایه داری از مبارزات توده های به پا خواسته می دانیم و می دانیم که این اعتراضات برای کسب انواع مطالبات کارگران و زحمتکشان با گسترش هر روزه در مسیری حرکت می کند که به زودی زمین را زیر پای کلیت جمهوری اسلامی سرمایه داری به لرزه در خواهد آورد.
کارگران ، معلمان و دانشجویان ، زنان و مردان مبارز می دانید که ۲ سال پیش در ۲۲ شهریور ۱۳۹۴ به دستور سران جمهوری اسلامی سرمایه داری و به دست ماموران این نظام فاشیستی اسلامی رفیق شاهرخ زمانی در سالن ۱۲ زندان گوهر دشت کرج به قتل رسید، سالن ۱۲ زندان گوهر دشت کرج همان محلی است که امسال ۸ مرداد ۱۳۹۶ماموران گارد به دستور رئیس زندان محمد مردانی به ۵۲ زندانی سیاسی که بسیاری از انها به مدت چهار سال از هم بندان رفیق شاهرخ بودند حمله کرده و اموال عمومی زندانیان را تخریب کرده و اموال شخصی انها را دزدیدند، هم چنین زندانیان را مورد ضرب و شتم قرارداده تعدای از انها را به سلول های انفرادی و بقیه را به سالن ۱۰ که زندانی، در داخل زندان است منتقل کردند و زندانیان برای اعتراض و مقابله با این حرکت ضد انسانی دست به اعتصاب غذا زدند که ۴۴ روز است ادامه دارد .سالن ۱۰ زندان گوهر دست قبرستانی است که موارد امنیتی آن بارها بیشتر از قبل و بقیه سالن ها تشدید شده است ، زندانیان برای مقابله با خفقان تحمیل شده به خود و جامعه راه های مختلفی یافته بودند تا صدای حق طلبی و اعتراضی خود را به گوش جهانیان برسانند در مقابل جمهوری فاشیستی اسلامی تلاش کرده در سالن ۱۰ هر گونه امکان ارتباط زندانیان را قطع کند ، همه جای سالن ۱۰ ، حتی توالت ها را نیز شنود و دوربین های مدار بسته گذاشته است و هر گونه ارتباط زندانیان با بیرون و خانواده هایشان را مسدود کردند ، از دستگاههای پارازیت به وفور سود برده اند ، در سالن ده آب آشامیدنی نیست، یخچال و کولر نیست، منافذ تبادل هوا وجود ندارد ، دارو های زندانیان بیمار را تحویل نداده اند ، لوازمی که خانواده ها می فرستند به زندانیان نمی دهند ، از دهها روش مختلف زندانیان را به عمد گرفتار بیماری های سخت و لاعلاج می کنند، نامه های اعلام رسیمی اعتصاب غذای زندانیان را تحویل نگرفته و بنابراین در سیستم زندان اعتصاب انها ثبت نگردیده است ، در نتیجه معاینات پزشکی طبق قانون از زندانیان اعتصابی انجام نمی گیرد. همه اینها نشان می دهد که جمهوری جنایت کار اسلامی به عمد و با برنامه های از پیش طراحی شده و سیستماتیک تلاش می کند زندانیان را قتل عام کند همان گونه که در دهه شصت و تابستان ۶۷ هزاران زندانی انقلابی را قتل عام کرد ، اکنون نیز همان نقشه ها را در سر دارد منتها این بار تلاش می کند با بیمار کردن انها و بدون خون ریزی جنایت خود را پیش ببرد ، در مقابل آگاهی زندانیان و مقاومت و استواری آنها و حمایت های داخلی و جهانی و خانواده ها از زندانیان آنچنان شور انگیز و گسترده است که جمهوری فاشیستی اسلامی به بن بست رسیده است ، همچنین رضا شهابی کارگر انقلابی که به دنبال پرونده سازی دروغین و حذف غیر قانونی مرخصی های استعلاجی او مجددا” زندانی شده است در مقابل این ناعدالتی مضاعف ضمن اعتراض به ظلم ستم در حق خودش به دفاع از دیگر زندانیان و هم بندیهایش برای مطالبات مشترک میان همه زندانیان ۳۴ روز است که به اعتصابیون پیوسته است ، برای مقابله با حکومت اسلامی سرمایه داری و به دفاع از زندانیان که به گفته رفیق شاهرخ زمانی : ” زندانیان فرزندان و وجدان بیدار کل جامعه هستند” ، لازم است همه ما کارگران ، معلمان ، دانشجویان و پرستاران و بازنشستگان بر خیزیم و متحدانه و گسترده از زندانیان معترض به هر شکل ممکن حمایت کنیم، امروز باید بر خیزیم ، فردا دیر است.

کارگر زندانی ، زندانی سیاسی آزاد باید گردد.
سرنگون باد جمهوری اسلامی سرمایه داری
بر قرار باد حکومت کارگری
کمیته حمایت از آرمانهای شاهرخ زمانی
۲۰/۶/۱۳۹۶
گزارش از اولین مراسم بزرگداشت (دومین سالگرد) کشته شدن رفیق شاهرخ زمانی :

تعدادی از کارگران و فعالین کارگری به همراه محمد جراحی همرزم رفیق شاهرخ روز شنبه ۱۸/۶ /۱۳۹۶ در تبریز سر مزار رفیق شاهرخ حاضر شده و با سخنرانی ، سرود خوانی خواندن سرود انترناسیونال، سر دادن شعار و نثار گل و گلباران کردن مزار رفیق کشته شده و در نهایت قرائت قطعنامه ای ضمن بزرگداشت اعلام کردند ” رفیق شاهرخ راهت ادامه دارد و آرمانها و اهدافت هر روز بیشتر در قبل و دل کارگران جای می گیرد.”
از تمامی قسمت های برنامه عکس و فیلم های تهیه شد ، اما پس از اتمام مراسم و وقتی که شرکت کنندگان اندکی از مزار رفیق شاهرخ دور شده بودند ماموران که طی زمان برگزار خبر دارشده بودند تعدادی از شرکت کنندگان را دستیگر کرده و همه موبایل ها و دوربین را توقیف کرده و همه عکس ها و فیلم ها را پاک کرده بعد از ساعاتی تحویل داده و شرکت کنندگان در مراسم را با تهدید و خط و نشان کشیدن که در آینده احضار تان خواهیم کرد آزاد کردند.در نتیجه ی چنین عمل سرکوبگرانه ماموران تعداد بسیار کمی از عکس ها و فیلم کوتاهی باقی مانده که در پیوست این گزارش منتشر می کنیم.

همچنین خبر دار شدیم که در روز های آتی مراسم های دیگری برای بزرگداشت رفیق شاهرخ بر گزار خواهند شد ، که لازم است کارگران ، فعالین و انقلابیون با حساسیت های بیشتری موضوع را تعقیب کنند و هشیار باشند که هر جای اقدام به برگزاری شد در مراسم های فوق شرکت کرده از این طریق ضمن اعتراض به قتل رفیق شاهرخ ، از این فرصت ها برای دفاع از زندانیان سیاسی اعتصابی بخصوص در دفاع از رضا شهابی با در دست داشتن و توزیع عکس و پوستر از زندانیان اعتصابی از فرصت های ایجاد شده استفاده نمایند، به یاد داشته باشیم که رضا شهابی و بقیه زندانیان اعتصابی از عزیزترین دوستان رفیق شاهرخ زمانی بودند و اگر رفیق شاهرخ زنده بود بدون هیچ تردیدی از هر طریق ممکن به حمایت و دفاع از اعتصابیون اقدام می کرد اکنون بزرگداشت رفیق شاهرخ یعنی دفاع از زندانیان اعتصابی و دفاع از زندانیان سیاسی یعنی شرکت در مراسم های بزرگداشت رفیق شاهرخ، همان گونه که خانواده رفیق شاهرخ با صدور بیانیه به دفاع و حمایت از اعتصابیون اقدام کردند ( این بیانیه در پیوست ارایه می شود)، لازم است خانواده ها و مدافعین زندانیان سیاسی با گستردگی هر چه بیشتری در مراسم های بزرگداشت رفیق شاهرخ شرکت کنند، برای شرکت در مراسم های آتی لازم است به محض اطلاع یافتن از زمان و آدرس مراسم ها آنها را با گستردگی و فوری به دوستان و رفقا به شکل مناسب اطلاع داده شوند، اکنون ما اطلاع داریم که مراسم ها و اعتراضات زیر بر گزار خواهند شد ضمن توجه به انها با گستردگی اطلاع رسانی کنید:
۱- مراسمی در تبریز از طرف بستگان بر گزار خواهد شد.
۲- طبق دعوت شاگردان انقلابی شاهرخ زمانی در محلاتی از تبریز آنها به صورت اعتراضی حضور خواهند داشت که ما آدرس های اعلام شده را در پیوست منتشرمی کنیم .


۳- مراسم های دیگری خارج از ایران برگزار خواهند شد از جمله در تورنتو کانادا در تاریخ ۱۴ /اکتبر/۲۰۱۷ در سالن توسط رفقای حاضر در کانادا برگزار خواهد شد که بزودی مشخصات دقیق ان به اطلاع رسانده خواهد شد.
در صورتی که در روزهای آتی از مراسم های دیگری خبر دار شدیم و لازم به اطلاع رسانی بود گزارش خواهیم کرد.
—————————————————————————————————————-
بیانیه ی خانواده ی «شاهرخ زمانی» در حمایت از اعتصاب غذای زندانیان سیاسی در آستانه ی دومین سالگرد جاودانه شدن شاهرخ زمانی در زندان رجایی شهر:
آزادی‌خواهان ایران و آزادی‌خواهان جهان
نزدیک به یک ماه است که گروهی از زندانیان سیاسی، عقیدتی و فعالین جنبش کارگری ایران برای دفاع از حق آزادی صنفی وسیاسی خود دست به اعتصاب غذا زده اند و سلامتی آنها در خطر جدی هست. آنان که بعد از سال ها حبس برای بریدن زبان اعتراض جنبش کارگری قصد جان شاهرخ را کردند و امکان برگزاری هرگونه مراسم را از ما ستاندند اینک قصد جان رفقایش را دارند و هر آن ممکن است مثل شاهرخ عزیز ما با شگرد جدید جان رفقایش از جمله رضا شهابی را بستانند. ما خانواده ی شاهرخ زمانی در دومین سالگرد ایشان به نام شاهرخ ضمن اعلام همبستگی با همه ی این عزیزان دربند، خواهان آزادی بدون قید وشرط آنها بوده و از تمامی فعالین ملی و بین المللی می خواهیم تا دیر نشده به نام آزادی به طور یکپارچه از سلامتی و حق آزادی آنها دفاع نمایید.
خانواده شاهرخ زمانی ـ ۹۶/۰۶/۱۶

کمیته حمایت از آرمانهای شاهرخ زمانی
۲۰/۶/۱۳۹۶

‍ بیانیه ی خانواده ی «شاهرخ زمانی» در حمایت از اعتصاب غذای زندانیان سیاسی در آستانه ی دومین سالگرد جاودانه شدن شاهرخ زمانی در زندان رجایی شهر:

آزادی‌خواهان ایران و آزادی‌خواهان جهان

نزدیک به یک ماه است که گروهی از زندانیان سیاسی، عقیدتی و فعالین جنبش کارگری ایران برای دفاع از حق آزادی صنفی وسیاسی خود دست به اعتصاب غذا زده اند و سلامتی آنها در خطر جدی هست. آنان که بعد از سال ها حبس برای بریدن زبان اعتراض جنبش کارگری قصد جان شاهرخ را کردند و امکان برگزاری هرگونه مراسم را از ما ستاندند اینک قصد جان رفقایش را دارند و هر آن ممکن است مثل شاهرخ عزیز ما با شگرد جدید جان رفقایش از جمله رضا شهابی را بستانند. ما خانواده ی شاهرخ زمانی در دومین سالگرد ایشان به نام شاهرخ ضمن اعلام همبستگی با همه ی این عزیزان دربند، خواهان آزادی بدون قید وشرط آنها بوده و از تمامی فعالین ملی و بین المللی می خواهیم تا دیر نشده به نام آزادی به طور یکپارچه از سلامتی و حق آزادی آنها دفاع نمایید.

خانواده شاهرخ زمانی ـ ۹۶/۰۶/۱۶

برای حمایت از رضا شهابی و دیگر زندانیان اعتصابی یک صف شویم.

مدت حکم زندان بر مبنای اتهامات دروغین علیه رضا شهابی تمام شده ، اما حکومت ضد کارگری و ضد انسانی جمهوری اسلامی مجددا” رضا شهابی را زندانی کرده است ، رضا شهابی برای کسب و احقاق حقوق خود مجبور شده از جان خود مایه بگذارد و بیش از ۲۵ روز است که دست به اعتصاب غذا زده است، همچنین زندانیان سیاسی بند ۱۲ زندان رجایی شهر یک ماه پیش با بهانه های واهی و دروغین توسط ماموران و گارد زندان با دستور مسئولین سازمان زندانها و قوقضائیه مورد ضرب و شتم قرار گرفته و اموالشان تخریب و به غارت رفته است و آنها را به زور و غیر قانونی به سلول های انفرادی و سالن ده منتقل کردند و در مقابل ۱۸ نفر از این زندانیان بیش از ۳۰ روز است که دست به اعتصاب غذا زده اند،
ما ضمن محکوم کردن اعمال ضد کارگری و ضد انسانی جمهوری اسلامی خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط رضا شهابی و بقیه زندانیان سیاسی هستیم ، و در این راستا از تمامی کارگران انقلابی ، فعالین ، سازمانها و احزاب و محافل و افراد حاضر در کانادا تقاضا داریم ، جهت حمایت از رضا شهابی و دیگر زندانیان اعتصابی روز دوشنبه ۴ سپتامبر ۲۰۱۷ در راه پیمایی شهرهای مختلف کانادا حضور یافته و با در دست داشتن عکس های از رضا شهابی و دیگر زندانیان اعتصابی در یک صف خواستار آزادی آنها شوند.
ما نیز روز دوشنبه ۴ سپتامبر ۲۰۱۷ در تورنتو ساعت هشت و نیم صبح در چهار راه
University and Queen با بر داشتن عکس های از رضا شهابی به زندانی کردن مجدد او اعتراض خواهیم کرد همچنین از همه رفقا دعوت می کنیم دراعتراضات روز دوشنبه حضور داشته باشند.
همچنین از کارگران و فعالین و رفقا و دوستان و احزاب و سازمانهای که در تورنتو حضور دارند دعوت می کنیم، در تظاهرات ایستاده که روز های شنبه ۲ سپتامبر ۲۰۱۷ و یکشنبه ۳ سپتامبر ۲۰۱۷ از ساعت ۲ بعد از ظهر تا ۴ بعد از ظهر در Mel Lastman Square برای حمایت از رضا شهابی و بقیه زندانیان اعتصابی برگزار خواهد شد، شرکت فعال داشته باشند. آدرس محل اعتراض عبارت است از :
Address: 5100 Yonge St, North York, ON M2N 5V7

رضا شهابی آزاد باید گردد.
کارگر زندانی ، زندانی سیاسی آزاد باید گردد .
معلم زندانی آزاد باید گردد.

جمع قدم اول
۲۹ آگوست ۲۰۱۷

حکم شلاق علیه شاپور احسانی راد لغو باید گردد

شلاق ممنوع !!!
ما کارگران و زحمکشان با صدها سوال بی جواب رو برو هستیم :
چرا ما را سرکوب می کنند؟ چرا ما را با بهانه های مانند انواع امنیت و … ، دستگیر ، محاکمه کرده و زندانی می کنند یا شلاق می زنند؟ ما کارگران، خانواده هایمان و کودکانمان هیچ گونه و در هیچ زمینه ای امنیت نداریم. امنیت شغلی نداریم و عمدتا با قرارداد های موقت و سفید امضا کار میکنیم و هر لحظه ممکن است اخراج و بیکار شویم. امنیت جانی نداریم و از جمله هر لحظه ممکن است معدن ریزش کند، یا از ارتفاع پرت شویم، یا زیر آوار بمانیم و یا دچار انفجار شویم. کودکانمان امنیت ندارند و هر لحظه ممکن است دزدیده شوند یا مورد تجاوز قرار بگیرند، یا در خیابانها به کودکان خیابان تبدیل شوند و یا مجبور شوند که ترک تحصیل کرده و کودک کار شوند. امنیتی برای استفاده از بیمه های مختلف و استفاده از درمان و بهداشت نداریم چون یا بیمارستانها پولی و گران هستند و یا کار فرما به کمک دولتش از پرداخت حق بیمه سر باز زده و بیمه ها حذف شده است . وقتی هم بیکار هستیم بیمه ای نداریم. مثلا اگر کارگر ساختمانی هستیم یا در کارگاه های کمتر از ده نفر کار می کنیم مشمول بیمه نیستیم. قوانین هم در خدمت استثمار بیشتر نیروی کارما و به سود سرمایه داران است. در باز نشستگی هم حتی امنیت نفس کشیدن نداریم. چون دستمزدمان آنقدر زیر خط فقر است که حتی پولی که با کارهای دوم و سوم به دست می آوریم نیز کفاف زندگی بخورو نمیر را نمی دهد. تازه اختلاس گران صندوق های ذخیره و موسسات مالی را که برخی از ما اندک پولی برای کمک هزینه ها در آنها داشتیم خالی و غارت کرده اند. از سوی دیگر احتمال امنیت زیستی حال و آینده ما را صفر کرده اند و اگر بعد از طی مراحل هفت خوان شغلی داشته باشیم با دستمز دهای یک چهارم زیر خط فقر که بیشتر مواقع گرفتار معوقه می شود، آینده ای روشنی نداریم. پس این همه هارت و پورت تحت نام امنیت و هزینه های هنگفت که همراه انواع سرکوب شدید به فعالین کارگری و معلمی و پرستاری به کارگران و زحمتکشان تحمیل می گردد برای حفظ امنیت چه کسانی است؟ آیا غیر از این است که کل این سیستم در خدمت طبقه سرمایه داری و دشمن کارگران است؟ و برای ارزان کردن نیروی کار و غارت ما کارگران به سود کارفرمایان امنیت و هر چیز دیگری را بهانه قرار داده تا با سرکوب ما سود بیشتری به سرمایه داران برساند؟ و ما را با بهانه های دروغین هر روز بیشتر سرکوب کنند؟ هر روز با بهانه های گوناگون فعالین کارگری ، معلمی و پرستاران و زنان و دانشجویان را دستگیر، محاکمه و زندانی کنند. و بدتر از آن حکم شلاق دهند، تا امنیت سرمایه بیشتر حفظ شود. چرا به هر دلیلی هر مشکلی برای کشور یا اقتصاد پیش می آید کار فرمایان و دولت شان هزینه های آنرا از طریق اخراج و بیکاری، تعویق پرداخت دستمزدها و پولی و گران کردن مدارس و دانشگاهها و بیمارستانها ، لغو و حذف خدمات بیمه ها و با تحمیل طرح های مختلف ضد کارگری از جمله استاد و شاگردی ، طرح ضد انسانی کارورزی و رایگان سازی نیروی کار دست به غارت و چپاول ما کارگران و زحمتکشان می زنند؟
شاپور احسانی راد یک نمونه است. کارگر دلسوزی است که کارگران گفتند رهبر ماست. سخنگوی ماست. حال با شکایت کارفرمایی که خود جرم اختلاس دارد، تحت پیگرد قرار گرفته و برایش حکم بربریت شلاق صادر شده است. شاپور از حق کارگران دفاع کرده، اتهامش را امنیتی اعلام کردید. چون امنیت صاحب سرمایه را به خطر انداخته است و بس.
روشن است که کارگران این بردگی را قبول نمیکنند و ما به حکم شلاق برای شاپور احسانی راد اعتراض داریم. ما به احکام شلاق این شکل بربریت مجازات اعتراض داریم. حکم شلاق شاپور باید لغو شود. شلاق باید ممنوع گردد.
نمونه های دیگر نیز با اتهاماتی از همین دست و تحت عنوان اخلال در نظم و امنیت ملی بسیار است. از جمله رضا شهابی را برای چندمین بار زند انی کرده اید. محمد جراحی ۵ سال تمام با همین نوع پرونده ها در زندان گذراند و امروز در بستر بیماری است. بسیاری از فعالین کارگری، معلمان و فعالین اجتماعی با اتهامات امنیتی احکام زندان دارند. و هم اکنون اسماعیل عبدی و محسن عمرانی از معلمان معترض در زندانند. در مقابل این همه استثمار ، ظلم و ستم طبقاتی تنها راه ما مبارزه و دفاع از حق و حقوقمان است. ما خواستار آزادی فوری رضا شهابی، اسماعیل عبدی، محسن عمرانی، آتنا دائمی و تمامی زندانیان در بند و انسانهای معترضی هستیم که بخاطر دفاع از زندگی و معیشت شان در زندان هستند.

ما برده نیستیم. اعتصاب، تجمع، تشکل، برگزاری مراسم اول مه، اعتراض علیه زورگویی های کارفرمایان همه حقوق پایه ای ماست. اما قوه قضاییه در کنار حراست و قوانین هر روز این حقوق پایه ای ما را زیر پا میگذارد و هر اعتراضی را با عنوان اخلال در امنیت ملی و غیره با زندان و اخراج و احکام بربریتی چون شلاق پاسخ میدهد. ما به این احکام اعتراض داریم.
ما کارگران به زندگی زیر خط فقر اعتراض داریم. به محروم بودن از پایه ای ترین بیمه های اجتماعی چون بیمه بیکاری، درمان رایگان و تحصیل رایگان برای فرزندانمان اعتراض داریم. ما حق اشتغال داریم. ما حق داشتن یک زندگی شایسته انسان را داریم. ما خواهان برقراری و برسمیت شناخته شدن کلیه این حقوق هستیم ، و دستگیری ، محاکمه و زندانی کردن و شلاق زدن و جریمه کردن کارگران و معلمان و مردم معترض را که بخاطر مبارزه برای همین خواستها و تحت عناوین امنیتی دستگیر و زندانی میشوند محکوم میکنیم. بار دیگر تاکید میکنیم ما خواستار لغو حکم شلاق علیه شاپور احسانی راد و آزادی فوری و بی قید و شرط رضا شهابی و دیگر کارگران و معلمان زندانی و زندانیان سیاسی هستیم.
به محاکمه فعالین پایان دهید.
کارگر زندانی ، زندانی سیاسی آزاد باید گردد.
سندیکای نقاشان استان البرز
۲۹/۵/۱۳۹۶

برای استفاده از بقیه فایل های صوتی ، تصویری و متنی مربوط به رفیق علی پیچگاه از لینک های زیر استفاده کنید :

یک                 د و                     سه                    چهار

پنج                 شش                   هفت                   هشت

نه                  ده                      یازده

(علی پیچگاه)

 

زمانی که شورا داشتیم خیلی کارها می کردیم، ولی کار اصلی ای را که کارگران می بایست خودشان قدرت سیاسی را در دست بگیرند را انجام ندادیم.
یادم می آید یک روزی تصمیم گرفتیم که حقوق کارکنان را بررسی کنیم، چون شنیده بودیم که تفاوت حقوقی بین کارکنان زیاد است. در صورتی که ما معتقد بودیم که اضافه حقوق همه باید مساوی باشد. دریافت حقوق خیلی خصوصی بود. یعنی هر کس فقط از حقوق خودش با خبر بود. از مقدار دریافتی دیگران اطلاعی نداشت. من و سرخابی ، حسن پور و رحیمی از طرف شورا رفتیم به اداره مالی پالایشگاه، حقوق همه کارکنان را بررسی کردیم، که البته مسئول اداره مالی هم با ما همکاری کرد و لیست حقوقی همه کارکنان را به ما نشان داد و ما هم بعد از پیگیری با وزیر نفت صحبت کرده و مسئله را حل کردیم. البته بعد از چند روز ما را دستگیر کرده و به زندان قصر بردند. بازرس زندان به ما گفت که؛ شما خلاف قانون عمل کرده اید، که البته بعد از چند ساعت در حین بازجویی از ما، کارکنان پالایشگاه با چند اتوبوس آمدند جلوی درب زندان قصر و تهدید کردند که اگر ما را سریع آزاد نکنند کارکنان پالایشگاه اعتصاب خواهند کرد، که در نتیجه ما را همان موقع آزاد کردند. این ها همه نشان می دهد که ما در آن مقطع هنوز قدرت داشتیم ولی راهکار را که چگونه قدرت خودمان را بیشتر کنیم و بهره ببریم را نمی دانستیم مثلا نمی دانستیم که باید همه کارگران را وارد عمل کنیم، هم کارگران شرکت نفت و هم کارگران سراسر کشور باید متشکل می شدیم، آن وقت خیلی بهتر می توانستیم به خواسته های اصلی خود یعنی گرفتن قدرت طبقه کارگر و دیکتاتوری در مقابل سرمایه داری برسیم، متأسفانه چون نمی دانستیم شکست خوردیم، بخصوص این که یک حزب کمونیست که فقط و فقط به فکر طبقه کارگر باشد وجود نداشت. چون یک حزب کمونیست می توانست همه کارگران را به هم وصل و منسجم کند، ولی خوب وجود نداشت، ما هم خودمان تلاش نکردیم که اول یک حزب کمونیستی درست کنیم، البته خیلی کارها کردیم متأسفانه چون سال ها از آن دوران گذشته خیلی چیزها یادم نمی آید. مثلا زمانی که کمیته اعتصاب داشتیم از بانک مرکزی لیستی گرفتیم که چه کسانی سرمایه های کلان دارند و چه کسانی پول ها را داشتند خارج می کردند که ما افشا کردیم. یادم می آید زمانی که شورا داشتیم با نماینده های پالایشگاه اصفهان و آبادان تماس داشتیم و گاهی حضوری با هم جلسه می گذاشتیم، یک روزی قرار بر این شد که یک جلسه حضوری در پالایشگاه اصفهان داشته باشیم. من و رحیمی به عنوان نماینده شورای پالایشگاه تهران به اصفهان رفتیم ولی قبل از این که ما برسیم پاسداران حکومت اسلامی نماینده های اصفهان را تهدید کردند که اگر در این جا جلسه بگذارید دستگیر می شوید بنابراین مجبور شدیم در خانه یکی از نماینده های اصفهان جلسه بگذاریم، آن موقع زمانی بود که پاسداران داشتند در حراست پالایشگاه دخالت می کردند. قبل از انقلاب یک سری کارکنانی بودند که حفاظت پالایشگاه بر عهده آنان بود به آن کارکنان می گفتند؛ حراست. که در اطراف پالایشگاه نگهبانی می دادند و یا در درب ورودی پالایشگاه مستقر می شدند که کسی بدون کارت شناسایی وارد پالایشگاه نشود. در همین حد، حتی در مقطع انقلاب وقتی که شورا را تشکیل دادیم خیلی خوب با ما همکاری می کردند یادم می آید که شبکار بودم، بعد از انقلاب زمانی که هنوز شورا داشتیم من یک اطلاعیه که سازمان چریک های فدایی خلق ایران داده بود(هنوز انشعابی در درون سازمان رخ نداده بود).
این اطلاعیه به دستم رسید آن را شبانه در پالایشگاه پخش کردم، به خیال خودم که کسی من را در حین پخش اطلاعیه ندیده است ولی چند روز بعد معلوم شد کسی یا کسانی من را دیده اند و به پاسداران گزارش داده بودند. چون یکی از همین افراد حراستی آمد به طرف من به طوری که تنها بودم به من گفت؛ علی آقا مواظب خودت باش برای تو دستور تیر آمده است. اگر اطلاعیه پخش کنی یا صحبت های تند و تیز انجام بدهی، دستور دارند که به طرف تو تیراندازی کنند. بعد هم گفت یک وقت من را لو ندهی و به کسی هم نگویی که این را من به تو گفتم، من هم به او قول داده و تشکر کردم.
گاهی وقت ها فکر می کنم که اگر انقلاب یعنی حرکت های اعتراضی و سرنگونی شاه کمی به درازا می کشید و کمی بیشتر ادامه پیدا می کرد یا حداقل تا اول ماه مه سال ۱۳۵۸(روز کارگر) تداوم داشت، مسیر انقلاب به نفع کارگر تمام می شد. مثلا یادم می آید که بعد از انقلاب اول ماه مه(روز کارگر) سال ۵۸ خیلی از روشنفکران چپ، خیلی از کارگران در آن روز در تهران در آن تظاهرات شرکت کرده بودند، به طوری که حرکت از خانه کارگر شروع شده بود، چون آن موقع در مقطع انقلاب، خانه کارگر در دست چپ ها بود، از جمله حشمت رئیسی، که خیلی هم در تصرف خانه کارگر نقش داشت، در هر حال حرکت جمعی از آن جا شروع شد و تخمین زده شد جمعیت تظاهر کننده پانصد هزار نفر از کارگر تا روشنفکران چپ بود. اما آن موقع زمانی بود که حزب الهی ها به رهبری بهشتی و رفسنجانی فعال شدند به طوری که وقتی کمی راهپیمایی کردیم، حزب الهی ها چنان درگیری با راهپیمایان پیدا کردند که دست آخر ادامه راهپیمایی متوقف شد. بعد از آن هم همین بهشتی و رفسنجانی، به علیرضا محجوب(دبیر فعلی خانه کارگر) گفته بودند بروید خانه کارگر را بگیرید و کمونیست ها را از آن جا بیرون کنید.
همین محجوب که با تعدادی حزب الهی که چماق به دست بودند و قمه و چاقو داشتند به خانه کارگر حمله کردند و آن جا را گرفتند. برای همین بود که ما روز کارگر در سال ۱۳۵۹ تصمیم گرفتیم که در میدان خراسان جمع بشویم و به طرف میدان فوزیه(امام حسین فعلی) حرکت کنیم. و آن جا راهپیمایی را خاتمه دهیم. ولی باز هم ناتمام ماند، وقتی تعداد زیادی از کارگران و روشنفکران چپ که در میدان خراسان جمع شده بودند، شروع به راهپیمایی کردیم که البته شعار دهنده من بودم، در جلوی صف در مینی بوسی نشسته بودم و از طریق بلند گو شعار می دادم، تا این که به میدان ژاله رسیدیم، آن جا باز هم حزب الهی ها ریختند و چنان درگیری ای ایجاد شد که مجبور شدیم نرسیده به میدان فوزیه راهپیمایی را متوقف کنیم. وقتی من از مینی بوس پیاد شدم که ببنم اوضاع چگونه است، چند نفر دور من را گرفتند با من جر و بحث کردند، در همین حین که تعدادی از کارگران که من را می شناختند آمدند دست من را گرفتند و گفتند بیا برویم، وقتی کمی از حزب الهی ها فاصله گرفتیم همان کارگران به من گفتند؛ تو داشتی با چه کسانی بحث می کردی؟ آن ها می خواستند تو را بکشند آن وقت تو داری با آنان بحث می کنی؟ خلاصه بعد از این که از آن جمعیت دور شدیم به من گفتند همین الان تاکسی بگیر و یک راست برو خانه که من هم همین کار را کردم.
اگر مبارزات انقلاب کمی به درازا می کشید چپ و کمونیست ها می توانستند همدیگر را پیدا کنند، به مسائل کارگری بیشتر آشنا می شدند، و کارگران هم می توانستند فرصت پیدا کنند تا مطالعه کنند. یادم می آید یکی از کارکنان پالایشگاه در دوره شاه سه سال زندانی شد و بعد از حرکت اعتراضی ما، زندانیان سیاسی آزاد شدند که یکی از اصلی ترین خواسته های ما آزادی زندانیان سیاسی بود، این همکار ما هم آزاد شده بود. او در یک روز که در پالایشگاه تحصن داشتیم سخنرانی کرده بود و گفته بود که چون کتاب “مادر” ماکسیم گورگی را خوانده بودم به سه سال زندان محکوم شدم. فقط خواندن یک رمان سه سال زندانی داشت، فکرش را بکنید، در جامعه ای که آن همه اختناق بود، فقط یک رمان سه سال زندانی داشت، آن وقت خواندن کتاب لنین یا مارکس چه بلایی سر خواننده می آمد؟ این اختناق سبب شد که ما مطالعه کتاب های کمونیستی خیلی کم داشته باشیم فقط چیزهایی در مورد کمونیسم می شنیدیم، که کمونیسم طرفدار طبقه کارگر و ضد سرمایه داری و مخالف سرسخت استثمار و ….
ولی راهکاری را که چگونه باید به آن می رسیدیم نمی دانستیم. یکی از علت های آن نداشتن مطالعه کافی بود، در صورتی که آخوندها هزار و چهارصد سال تشکیلات خود را داشتند و در جاهایی مثل تکایا و مساجد جمع می شدند و آزاد آزاد بودند. ضمن این که حوزه علمیه طلاب هم در چند شهر بزرگ داشتند و دانشگاه ها هم رشته الهیات وجود داشت. ولی همان حکومت های سلطنتی درست مثل حکومت اسلامی مخالف و ضد کمونیست بودند و هستند،چون کمونیست ها مخالف سرمایه داری بودند و هستند. مخالف این هستند که یک عده در ناز و نعمت زندگی و بقیه مردم و کارگران و زحمتکشان حقیرانه و نداری زندگی کنند. در دوره شاه آخوند ها که حتی یک روز هم کار نمی کردند آزاد بودند در مورد دین و اسلام تبلیغ کنند و دولت هم به آنان کمک مالی می کرد، حقوق می داد، ولی یک کمونیست اگر می گفت که استثمار انسان از انسان از بین برود فورا او را بازداشت می کردند و می بایست سال ها در زندان می ماند و یا اعدام می شد. انسان های زیادی بودند که به خاطر رفع استثمار یا زندانی و یا اعدام شدند ولی آخوندها آزاد بودند. یک نکته مهمی هم که می خواستم بگویم این است که؛ در زمانی که ما در حال مبارزه بودیم، در مقطع انقلاب پانزده روز بعد از اعتصاب ما(کمیته اعتصاب) فکر کردیم نکند حقوق ماهیانه ما پرداخت نشود و مشکلات مالی برای کارکنان ایجاد بشود، برای همین به فکر افتادیم این مشکل را چگونه حل کنیم، تا این که یکی از اعضای کمیته گفت؛ که من آقای طالقانی را می شناسم می روم با اون صحبت کنم، شاید آنان پولی داشته باشند که کمکی به کارکنان بشود، او به نزد طالقانی می رود، و در پاسخ می شنود که من آدم پولداری نیستم ولی شما را به آقای حاج مهدی عراقی معرفی می کنم، چون ایشان با بازاری ها در تماس هستند، خلاصه این که آقای عراقی با مقداری پول آمد پالایشگاه و گفت این مبلغ را از بازاری ها جمع کرده ام، شما می توانید پول را بین کارکنان تقسیم کنید. خوب توجه کنید، بعد از بیست روز از گذشت اعتصاب این ماجرا اتفاق افتاد نه روز اول اعتصاب، یعنی روزهای آخر اعتصاب، ضمن این که باور کنید ما که در کمیته اعتصاب بودیم یک ریال هم برای خودمان برنداشتیم، چون خودمان را انقلابی می دانستیم، عجیب است ماها که چند ماه قبل که شروع به اعتراضات و تظاهرات و تحصن کرده بودیم کجا بازاری ها نقش داشتند ما که اصلا هیچ کدام از آنان را نمی شناختیم، آن وقت آن ها چطور می توانستند برای ما تصمیم بگیرند و یا در تصمیمات ما دخالت داشته باشند، خوب توجه کنید، روزهای آخر اعتصاب بود که ما از آنان پول گرفتیم نه اوایل اعتصاب، گذشته از این ما خودمان حقوق خودمان را دریافت کردیم.
همان طور که قبلا گفتم؛ آقای بختیار که نخست وزیر بود، موافق این نبود که حقوق ما پرداخت نشود، در ضمن بعدها شنیدم که حاج مهدی عراقی این پول را از آخوند مهدوی کنی گرفته که آن موقع همین مهدوی کنی در رأس آخوندها بود و دستش هم به سفارت انگلیس بند بود. و رابطه زیادی با انگلیس داشت، حالا یک عده ای پیدا شده اند بدون آن که در جریان چگونگی پول گرفتن و تاریخ پول گرفتن کمیته اعتصاب باشند، به ما تهمت می زنند که گویا ما با سلطنت طلبان هستیم و یا کارکنانی هستند که چون در اعتصاب و اعتراض شرکت نکردند با این دوز و کلک به خودشان حق بدهند که حق با آنان بوده است یا این که بعضی می گویند در شروع اعتراضات و مبارزات انقلابی ما و مردم آمریکا و یا انگلیس دخالت داشت، در صورتی که این هم یک دروغ است، البته باعث و بانی این که مسیر انقلاب به آن صورتی که اوایل وجود داشت تغییر کند و خمینی بزرگ شود آمریکا و اروپا نقش داشتند. دخالت آمریکای سرمایه داری و اروپای غربی زمانی شروع شد که دیگر مطمئن شدند این حرکت های اعتراضی ما و مردم و این مبارزه بر علیه سلطنت و استثمار ادامه خواهد داشت. بخصوص ترس از این داشتند که اگر انقلاب پیروز شود ممکن است کمونیست ها قدرت را بگیرند بنابراین تلاش کردند مسیر انقلاب را عوض کنند یکی از کارهای آنان این بود. خمینی را علم کنند و بزرگ کنند هر اتفاقی می افتاد و هر آن چه مردم مبارزه می کردند اخبارهای آمریکا و اروپای غربی فقط نام خمینی را می آوردند در آن موقع چون رادیوها و تلوزیون های داخلی به خاطر اختناق و سانسور نمی توانستند اخبار واقعی را منعکس کنند بنابراین مردم به اخبار بی بی سی که به زبان فارسی برنامه داشت گوش می کردند آن ها که همه شان خمینی خمینی می گفتند تا این که تأثیر خودشان را گذاشتند گر چه خود خمینی هم بعدها به آن ها و به همه آنانی که با آمریکا ارتباط داشتند کلک زد، آنان را از میان برداشت، مثل قطب زاده و دیگران، خمینی اوایل به آمریکا و به اروپای غربی طوری خود را نشان داد و گفت و گو می کرد که گویا مخالف آنان نیست ولی بعد از به قدرت گرفتن به همه آنان نارو زد.
شروع مبارزه انقلابی مردم و ما خود خواسته بود هیچ کشوری در آن دخالت نداشت هیچ آخوندی هم دخالت نداشت، همان طور که قبلا عرض کردم کشورهای سرمایه داری اروپا و آمریکا و به طول کل سرمایه داری جهانی؛ به خاطر این که کمونیست ها موفق نشدند مسیر انقلاب را به انحراف کشیدند و خمینی و آخوندها را علم کردند البته ما هم فقط به این فکر بودیم که اگر شاه و حکومت او شکست بخورد ما هم می توانیم به خواسته های مان برسیم که آزادی سیاسی مهم ترین خواسته ما بود(چون آزادی اجتماعی وجود داشت) و محو استثمار انسان از انسان ولی این را نمی دانستیم که چگونه باید از نفوذ سرمایه داری جهانی و داخلی جلوگیری کنیم. به علت اختناق وحشتناکی که در دوره شاه بود ما مطالعه کافی نداشتیم که بتوانیم سرمایه داری جهانی را خوب بشناسیم. زمانی مطالعه کردیم و سرمایه داری جهانی و صندوق بین المللی پول و بانک تجارت جهانی را شناختیم که دیگر دیر شده بود امیدوارم که در انقلاب بعدی در ایران کارگران، زحمتکشان از آن اول انقلاب با شعار؛ برعلیه سرمایه داری، ضد سرمایه داری و خصوصی سازی شروع کنند و حواس شان باشد که هر کسی از سرمایه دار دفاع می کند باید بایکوت شود. بعد از پیروزی مهم ترین مسئله این است که کارگران باید در مقابل سرمایه داران واقعا دیکتاتور باشند، چون سرمایه داری به اشکال گوناگون و هزاران ترفند در جامعه نفوذ می کند، فقط دیکتاتوری کارگران در مقابل سرمایه داران آن ها را می تواند پیروز نگه دارد ولی متأسفانه در مقطع انقلاب این راه حل مهم را نمی دانستیم ضمن این که ما متأسفانه یک حزب سیاسی که واقعا و فقط از کارگران و زحمت کشان حمایت کند نداشتیم اگر ما یک حزب انقلابی از طبقه کارگر می داشتیم مطمئن باشید که مسیر انقلاب درست پیش می رفت و پیروزی ما می توانست ادامه داشته باشد. ولی خوب نداشتیم، متأسفانه حتی ما خودمان هم، یعنی خود کارگران هم تلاش نکردیم، که حزب مستقل سیاسی که فقط منافع کارگران و زحمتکشان را پیگیری کند را درست نکردیم ما خیلی مبارزه کردیم خیلی تلاش کردیم ولی اشتباهاتی هم داشتیم که منجر به شکست ما شد یک حزب برای خودمان درست نکردیم همه ش به دنبال روشنفکران سیاسی چپ بودیم که آن ها این کار را برای ما بکنند که نکردند که هیچ بلکه بین خودشان هم جدایی افتاد ما ضمن این که تشکیلات مخفی به نامه کمیته اعتصاب درست کردیم و بعدها هم شورا را به وجود آوردیم ولی آن را سراسری نکردیم این یکی مهم ترین ضعف ما بود در صورتی که در همان شروع مبارزه ما باید ضمن این که تشکیلات خودمان را داشتیم باید با کارگران سراسر کشور ارتباط برقرار می کردیم و تماس می گرفتیم تا تشکیلات را سراسری کنیم علت اصلی آن کم اطلاعی ما از شیوه مبارزه بود.

دوران کنونی مطلبی از تراب ثالث

negah31-4

“دستگیری سعید یوزی فعال کارگری”

۲۶ اسفند ماه سعید یوزی فعال کارگری و عضو کمیته پیگیری در شهر کامیاران توسط لباس شخصی ها دستگیر شده و تا به حال از وضعیتش خبری نیست متاسفانه حکومت جمهوری اسلامی از موقعیت عید نوروز سو استفاده کرده فعال کارگری و عضو مبارز کمیته پیگیری را دستگیر کرده و وضعیت فعالین بخاطر موضوع عید باعث شده این مورد به موقع گزارش نشود . ما از تمامی تشکل ها و فعالین و احزاب و سازمانها می خواهیم برای روشن شدن وضعیت سعید یوزی و آزادی او دست به اقدامات حمایتی عملی و دفاعی بزنند . اخبار در مورد سعید متاقبا” به اطلاع رسانده خواهد شد.

کارگر زندانی ،زندانی سیاسی آزاد باید گردد.

کمیته حمایت از شاهرخ زمانی
۶/۱/۱۳۹۶

شعر برای شاهرخ

دفتر شعری برای شاهرخ زمانی

پوستر های جدید در دفاع از کارگران زندانی و علیه حکم شلاق

منطق سرمایه‌داری حکم میکند که در دوره رکود، وقتی که صاحبان سرمایه نمیتوانند کالاهای تولید شده را از طریق بازارِ رسمی بفروش رسانند، از سپاه ذخیره کار(بیکاران) استفاده میکند و با دستفروشی سعی در فروش هرچه بیشتر کالاها و خروج از رکود دارد، اما بلافاصله پس از خروج از رکود می بایست پلیس سرمایه‌داری با دستفروشان برخورد کند، چرا که شاید میزان فروش کالا و گردش مالی دستفروشان قابل مقایسه با بازار نباشد اما به هر حال رقابتی با بازار برقرار میکنند که میتواند سود بازار را کاهش دهد.
اما یکی از دلایل مهم و مغفول مانده برخورد پلیس با دستفروشان، خروج بورژوازی ایران از رکود قبل از تصویب برجام است که حالا در دوره پسا برجام برای افزایش هرچه بیشتر رشد اقتصادی، دستفروشان که اغلب از جوانان و مهاجران از روستاها و شهرهای کوچک به مرکز هستند، باید در خدمت تولید ملی قرار بگیرند و همینطور باید تأمین کننده نیروی کار(ارزان) شرکتهای خارجی و چند ملیتی باشند که این شرکتها پروژه‌های مختلفی را در ایران در دست اجرا دارند.
اما دوستان(فعالین مدنی) برای حمایت از دستفروشانی که مورد برخورد پلیس قرار گرفته‌اند و معترض هستند، کمپین بشردوستانه راه می‌اندازند و به جای اینکه با تحلیل اقتصاد سیاسی پدیده دستفروشی از دستفروشان معترض ضمنِ یک مبارزه اقتصادی روزمره علیه استثمار سرمایه‌داری، حمایت کنند، از دستفروشان معترض ضمنِ پشتیبانی از هرگونه اعتراض اجتماعی حمایت میکنند (نامش را هم فعالیت مدنی گذاشته‌اند)!!!

اینان (فعالین مدنی) که قصد دفاع از هرگونه اعتراض اجتماعی را دارند و منطقشان این است که: “ضمن پذیرش نقاط منفی، اما نقاط مثبتی هم میتوان یافت و بر آن تکیه کرد!” حال سوال من این است که این فعالین مدنی در همان حین که از دستفروشان معترض تحت عنوان فعالیت بشردوستانه حمایت میکنند، اگر کاسبان معترض بازار هم حرکتی علیه دستفروشان راه بیاندازند و اعلام دارند که دستفروشان موجب ورشکستگی‌شان شده و اشکهایشان هم از اشکهای دستفروشان درشتتر باشد، این فعالین محترم مدنی چطور مساله را حل میکنند؟! همزمان از هر دو معترض حمایت میکنند یا برای مغازه داران از انصاف و بخشندگی سخن میگویند که مثلاً شما که درآمدتان خوب است اجازه دهید یک چیزی هم گیر دستفروشان آید!!!

رضا حاجیان